حضرت مهدی در قرآن

روایات مربوط به حضرت مهدی از متواترات هستند

بیان ظهور حضرت مهدی در عناوین ذیل

1- حکومت جهانی صالحان
وَلَقَدْ كَتَبْنا فى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ انَّ الارْضَ يَرِثُها عِبادِىَ الصّالِحُونَ- انَّ فى هذا لَبَلاغاً لِقُومٍ عابِدينَ: انبیا

زبور داوود یا همه کتب آسمانی
ذکر :تورات یا قرآن
ارض =جهان
عبادی الصالحون
«هُمْ اصْحابُ الْمَهْدىِّ فى آخِرِ الزَّمانِ»:

وَعَدَاللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصّالحاتِ لَيِسْتَخْلِفَنَّهُمْ فى الارْضِ كَما اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذى ارْتَضى لهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ امْناً يَعْبُدُونَنى لايُشْرِكُونَ بى شَيْئاً وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَاولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ سوره نور

امام سجاد فرمودند
«هُمْ وَاللَّهِ شِيْعَتُنا اهْلَ الْبَيْتِ يُفْعَلُ ذلِكَ بِهِمْ عَلى يَدِ رَجُلٍ مِنّا وَ هُوَ مَهْدِىُّ هذِهِ الامَّةِ وَ هُوَ الَّذى قالَ رَسُوْلُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله فيه لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيا الّا يَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ تَعالى ذلِكَ الْيَوْمَ حَتّى يَلِىَ رَجُلٌ مِنْ عِتْرَتى اسْمُهُ اسْمى يَمْلَأُ الارْضَ عَدْلًا وَقِسْطاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً»:

آيه ۱۴ سوره «يونس»
آيه ۶۹ و ۷۴ سوره «اعراف
آيه ۱۳۷ سوره «اعراف»

پيامبر فرمود
«ما عَلى ظَهْرِ الارْضِ بَيْتُ حَجَرٍ وَلا مَدَرٍ الّا ادْخَلَهُ اللَّهُ كَلِمَةَ الاسْلامِ»:

توسعه و جهانی شدن اسلام در مراحل مختلف در حال وقوع هست مراحلی از آن اتفاق افتاده مانند فتح مکه و گسترش اسلام در ممالک دیگر

البته شرط آن حاکمیت مؤمنان اهل عمل صالح است

2- آیات ظهور حق

يُرِيدُونَ انْ يُطْفِئُوا نُوْرَ اللَّهِ بِافْواهِهِمْ وَيَأبَى اللَّهُ الّا انْ يُتِمَّ نُوْرَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ

آيه ۳۳ سوره «توبه» : هُوَ الَّذى ارْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِيْنِ الْحَقِ لِيُظْهِرهُ عَلَى الدِّيْنِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُوْنَ

این آیه در سوره «فتح» آيه ۲۸، سوم سوره «صف» آيه ۹.نیز تکرار شده

منظور از ظهور غلبه خارجی است نه غلبه منطقی ، غلبه منطقی اسلام بر ادیان از همان ابتدا بوده

جابربن عبداللَّه نقل شده است كه در تفسير اين آيه گفت:

«لايَكُونُ ذلِكَ حَتى لا يَبْقى يَهُودِىُّ وَلا نَصْرانِىٌّ صاحِبُ مِلَّةٍ الّا الاسْلامُ»:

همين معنى از امام صادق عليه السلام در تفسير آيه فوق نقل شده است، فرمود: «وَاللَّهِ مانَزَلَ تَأويلُها بَعْدُ وَلا يَنْزِلُ تَأوِيلُها، حتّى يَخْرُجَ الْقائِمُ فَاذا خَرَجَ الْقائِمُ لَمْ يَبْقَ كافِرٌ بِاللَّهِ الْعَظيمِ»: