السلام علیک یابن رسول الله

ابن =فرزند، بنای پدر،

پدر معرف فرزند است

تربيت یافته

امامت مبتنی بر رسالت

حفظ رسالت با امامت

ابن = متعلق نتیجه وابستگی

دلایل اینکه فرزند دختری فرزند رسول خداست

آیه مباهله

آیه حرمت ازدواج با فرزندان دختر

آل عمران

فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ(61)

معرفی محارم

وحلائل ابنائكم الذين من اصلابكم "

روایات متعدد وارده از اهل سنت

(جامع صحيح) خود روايت كرده از ابى بكرة قال: سمعت النبى صلى االلّه عليه وآله وهو على المنبر والحسن الى جنبه ينظر الى الناس مرة واليه مرة، ويقول: ابنى هذا سيد، ولعل االلّه ان يصلح به بين فئتين من المسلمين [۲] .

محمد بن عبد االلّه الترمذى صاحب صحيح در كتاب خود نقل كرده از اسامة ابن زيد قال: طرقت النبي صلى االلّه عليه وآله ذات ليلة في بعض الحاجة فخرج النبي صلى االلّه عليه وآله وهو مشتمل على شئ لا أدرى فلما فرغت من حاجتى قلت: ما هذا الذي أنت مشتمل عليه؟ قال: فكشفه فاذا حسن و حسين عليهما السلام على وركه، فقال هذان ابناى وابنا بنتي االلّهم اني أحبهما فأحبهما وأحب من يحبهما [۲

فرق بین نبی و رسول

زراره از امام باقر علیه السلام

وحی برای نبی در خواب است یا شنیدن صدای ملک در بیداری است ولی ملک را نمی بیند

ولی رسول ملک را هم می بیند

امیر المومنین

امیر

چون امير المؤمنين عليه السلام به مقتضاى آنكه باب مدينه علوم است،

و صاحب اعلاى مراتب ولايت كه رياست بر عامه قلوب و نفوس باشد، و جميع ارواح ملكوتيه و ملائكه كروبيه، وعقول مجرده، ونفوس مفارقه

علی علیه السلام امیر مؤمنان است

امام کاظم فرمود

انا امام القلوب و انت امام الجسوم

ان الحسين حرارة في قلوب المؤمنین

اختصاص لقب امیرالمؤمنین به امام علی علیه السلام

أَلا وَ قَدْ أَسْمَعْتُ، أَلا وَ قَدْ أَوْضَحْتُ، أَلا وَ إِنَّ الله عَزَّوَجَلَّ قالَ وَ أَنَا قُلْتُ عَنِ الله عَزَّوَجَلَّ، أَلا إِنَّهُ لا «أَمیرَالْمُؤْمِنینَ»غَیرَ أَخی هذا، أَلا لا تَحِلُّ إِمْرَةُ الْمُؤْمِنینَ بَعْدی لاَحَدٍ غَیرِهِ.

بیش از شش بار این لقب در خطبه غدیر آمده

امارت بر دلها را خدا در اختیار هر کسی قرار نمی دهد که قلب مومن عرش الرحمن است

معنی دیگر امیر

شخصی سؤال کرد چرا به امام علی امیر المؤمنین می گویند

امام کاظم فرمود

لانه يميرهم بالعلم " [۱] يعنى به جهت اينكه اطعام علم مىكند

تمام مخلوقات معنوی چون عقول و نور و مادی ایمان به خدا دارند

وان من شئ الا يسبح بحمده لازمه ی ایمان علم و معرفت است و مخلوقات در این علم و معرفت نیازمند امام علی هستند از باب اینکه

علی باب شهر علم است

بلكه به حكم آيه مباهله عين نفس مقدس او است، بلكه در اختيار عاميه وارد شده " علي روحي التي بين جنبي "

پیامبر شاگرد خداست

علمه شديد القوى

پیامبر به امام علی فرمود

قد أفلحوا بك، أنت وااللّه أميرهم تميرهم من علومك، وأنت وااللّه دليلهم، وبك يهتدون "

مار یمیر

جلب رزق است و دلیل رزق مادی مردم

معنی ایمان

ایمن کردن نفس از بدی

ایمن کردن پیامبر از مخالفت با او

موارد شخصیت ساز

حسب و نسب

غذا

عمل

همسر

فرزند

دوست

معلم

محیط

قَالَ صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ الْجُهَنِیُّ وَ سَیْفُ بْنُ عَمِیرَةَ قَالَ عَلْقَمَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِیُّ فَقُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام عَلِّمْنِی دُعَاءً أَدْعُو بِهِ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ إِذَا أَنَا زُرْتُهُ مِنْ قَرِیبٍ وَ دُعَاءً أَدْعُو بِهِ إِذَا لَمْ أَزُرْهُ مِنْ قَرِیبٍ وَ أَوْمَأْتُ إِلَیْهِ مِنْ بُعْدِ الْبِلَادِ وَ مِنْ دَارِی قَالَ فَقَالَ یَا عَلْقَمَةُ إِذَا أَنْتَ صَلَّیْتَ الرَّکْعَتَیْنِ بَعْدَ أَنْ تُومِئَ إِلَیْهِ بِالسَّلَامِ وَ قُلْتَ عِنْدَ الْإِیمَاءِ إِلَیْهِ وَ بَعْدَ الرَّکْعَتَیْنِ هَذَا الْقَوْلَ فَإِنَّکَ إِذَا قُلْتَ ذَلِکَ فَقَدْ دَعَوْتَ بِمَا یَدْعُو بِهِ مَنْ زَارَهُ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ کَتَبَ اللَّهُ لَکَ بِهَا أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْکَ أَلْفَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَکَ مِائَةَ أَلْفِ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کُنْتَ کَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام حَتَّی تُشَارِکَهُمْ فِی دَرَجَاتِهِمْ لَا تُعْرَفُ إِلَّا فِی الشُّهَدَاءِ الَّذِینَ اسْتُشْهِدُوا مَعَهُ وَ کُتِبَ لَکَ ثَوَابُ کُلِّ نَبِیٍّ وَ رَسُولٍ وَ زِیَارَةِ کُلِّ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام مُنْذُ یَوْمَ قُتِلَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ [۱] تَقُولُ

متن زیارت بعد بیان زیارت

امام باقر فرمود

قَالَ یَا عَلْقَمَةُ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَةِ مِنْ دَهْرِکَ فَافْعَلْ فَلَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی [۱]

اختلاف نظر در مورد نماز زیارت عاشورا

ان هذا یوم تبرکت به بنو امیه

بعضی گفته اند

بگویید

ان یوم قتل الحسین

صفوان زیارت عاشورا را در غیر روز عاشورا خواند

اسرار و رموز حروف

حروف دارای جسم و روح و قلب و عقل

قوه کلیه، قوه طبیعیه

حروف مقام و مرتبه و طبع و عنصر و اثر و حرکت دارند

امامان معصوم اجازه کم و زیاد کردن در بعضی اذکار نمی دادند

نمونه

دعای غریق

یا مقلب القلوب و الابصار

اسماعيل بن الفضل روايت كرده كه از حضرت صادق آل محمد پرسيدم اين آيه مباركه را " فسبح به حمد ربك قبل طلوع الشمس و قبل غروبها " (۱۳۰ طه ۲۰) فرمود فرض است بر هر مسلمان كه قبل از طلوع شمس ده بار و قبل از غروب شمس ده بار بگويد: " لا إله الا االلّه وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد يحيى ويميت وهو حي لا يموت بيده الخير وهو على كل شئ قدير " اسماعيل مىگويد كه من گفتم " لا إله الا االلّه وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد يحيي ويميت ويميت ويحيي، فقال: يا هذا لا شك في أن االلّه يحيي ويميت، ويميت ويحيي، ولكن قل كما أقول [۲] .

ثقة الاسلام سند به علاء بن الكامل ميرساند كه صادق آل محمد عليهم السلام در تفسير كريمه " واذكر ربك في نفسك تضرعا وخيفة ودون الجهر ص: ۱۱۴ من القول " (۲۰۵ / ۷) فرموده آن ذكر وقت شام " لا إله االلّه وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد يحيى ويميت، ويميت و يحيى، وهو على كل شئ قدير " است. علاء مىگويد گفتم " بيده الخير " فرمود درست كه خير بدست او است، ولى تو بگوى چنانچه من به تو مىگويم [۱] .

عنوان مداخله نااهلان در کتب حدیث در کتاب مفاتیح الجنان

کتاب غیر معتبر مفتاح الجنان

طبایع حروف

شش حرف گرم و خشک

همزه، کاف، را، زا، س، ب، آتش

چهار حرف گرم و تر

ص، ذ، و، ع،هوا

پنج حرف سرد و خشک

ن، د، ت، ث، م خاک

پنج حرف سرد و تر

ح، غ، ض، ش، ط، آب

هفت حرف دو بخشی

ه :گرم و تر رو به سردی و خشکی هوا خاک

خ: سر سرد و خشک، بقیه گرم و تر خاک و هوا

ق: سرد و تر پایانش گرم و خشک " آب و آتش

ج: سرد و خشک گرم و تر خاک و هوا

ل :گرم و خشک، سرد و خشک آتش و خاک

ظ: سرد و تر، گرم و تر آب و هوا

فا،: گرم و تر، سرد و تر هوا و آب

ی: گرم و خشک، سرد و تر آتش و آب

جایگاه حروف در عوالم

عالم ملک ، عالم اجسام و اعراض است که عالم شهادت هم گویند

ملکوت عالم غیب

جبروت عالم انوار

لاهوت ذات حق

حروف ملکوتی

همزه ه ع ح غ خ

حروف جبروتی

ق ک ض ج ش ی ل ر ن ط د ت ز س ص ذ ظ ث ف

حروف ملکی ب م و

حروف شهادت

همزه ع غ ق ض ج ی ل ر ز ذ ظ ف ب م و

حروف غیب

ه ح خ ک ش ت ص س ث

غلبه حروف

ن الهیت

م انسان

جن ق ک ج و

حیوانات ع غ ز س ض ش د ص س

لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِی «أ ب ت ث» قَالَ الْأَلِفُ آلَاءُ اللَّهِ وَ الْبَاءُ بَهْجَةُ اللَّهِ ص: ۳۱۸ وَ التَّاءُ تَمَامُ الْأَمْرِ بِقَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام وَ الثَّاءُ ثَوَابُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی أَعْمَالِهِمُ الصَّالِحَةِ «ج ح خ» فَالْجِیمُ جَمَالُ اللَّهِ وَ جَلَالُ اللَّهِ وَ الْحَاءُ حِلْمُ اللَّهِ عَنِ الْمُذْنِبِینَ وَ الْخَاءُ خُمُولُ ذِکْرِ أَهْلِ الْمَعَاصِی عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «د ذ» فَالدَّالُ دِینُ اللَّهِ وَ الذَّالُ مِنْ ذِی الْجَلَالِ ر ز فَالرَّاءُ مِنَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ وَ الزَّایُ زَلَازِلُ الْقِیَامَةِ «س ش» فَالسِّینُ سَنَاءُ اللَّهِ وَ الشِّینُ شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ وَ أَرَادَ مَا أَرَادَ وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ «ص ض» فَالصَّادُ مِنْ صَادِقِ الْوَعْدِ فِی حَمْلِ النَّاسِ عَلَی الصِّرَاطِ وَ حَبْسِ الظَّالِمِینَ عِنْدَ الْمِرْصَادِ وَ الضَّادُ ضَلَّ مَنْ خَالَفَ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ «ص ط ظ» فَالطَّاءُ طُوبَی لِلْمُؤْمِنِینَ وَ حُسْنُ مَآبٍ وَ الظَّاءُ ظَنُّ الْمُؤْمِنِینَ بِهِ خَیْراً وَ ظَنُّ الْکَافِرِینَ بِهِ سُوءاً «ع غ» فَالْعَیْنُ مِنَ الْعَالِمِ وَ الْغَیْنُ مِنَ الْغَیِّ «ف ق» فَالْفَاءُ فَوْجٌ مِنْ أَفْوَاجِ النَّارِ وَ الْقَافُ قُرْآنٌ عَلَی اللَّهِ جَمْعُهُ وَ قُرْآنُهُ «ک ل» فَالْکَافُ مِنَ الْکَافِی وَ اللَّامُ لَغْوُ الْکَافِرِینَ فِی افْتِرَائِهِمْ عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ «م ن» فَالْمِیمُ مُلْکُ اللَّهِ یَوْمَ لَا مَالِکَ غَیْرُهُ وَ یَقُولُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ ثُمَّ یُنْطِقُ أَرْوَاحَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ فَیَقُولُونَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ فَیَقُولُ جَلَّ جَلَالُهُ الْیَوْمَ تُجْزی کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْیَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسابِ وَ النُّونُ نَوَالُ اللَّهِ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ نَکَالُهُ بِالْکَافِرِینَ «و ه» فَالْوَاوُ وَیْلٌ لِمَنْ عَصَی اللَّهَ وَ الْهَاءُ هَانَ عَلَی اللَّهِ مَنْ عَصَاهُ «لا ی» فَلَامُ أَلِفٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ هِیَ کَلِمَةُ الْإِخْلَاصِ مَا مِنْ عَبْدٍ قَالَهَا مُخْلِصاً إِلَّا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ الْیَاءُ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ خَلْقِهِ بَاسِطَةً بِالرِّزْقِ سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمَّا یُشْرِکُونَ ثُمَّ قَالَ علیه السلام إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَنْزَلَ هَذَا الْقُرْآنَ بِهَذِهِ الْحُرُوفِ الَّتِی یَتَدَاوَلُهَا جَمِیعُ الْعَرَبِ ثُمَّ قَالَ قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ کانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیراً

عَنْ أَبِی زَیْدٍ عَبَّاسِ بْنِ یَزِیدَ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ النَّخَّالِ مَوْلَی زَیْدِ بْنِ عَلِیٍّ قَالَ أَخْبَرَنِی أَبِی یَزِیدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِی مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ

عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام قَالَ: جَاءَ یَهُودِیٌّ إِلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَ عِنْدَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیهما

السلام فَقَالَ لَهُ مَا الْفَائِدَةُ فِی حُرُوفِ الْهِجَاءِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله لِعَلِیٍّ علیه السلام أَجِبْهُ وَ قَالَ اللَّهُمَّ وَفِّقْهُ وَ سَدِّدْهُ فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام مَا مِنْ حَرْفٍ إِلَّا وَ هُوَ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ قَالَ أَمَّا الْأَلِفُ فَاللَّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَمَّا الْبَاءُ فَبَاقٍ بَعْدَ فَنَاءِ خَلْقِهِ وَ أَمَّا التَّاءُ فَالتَّوَّابُ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ [۱] وَ أَمَّا الثَّاءُ فَالثَّابِتُ الْکَائِنُ یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ وَ أَمَّا الْجِیمُ فَجَلَّ ثَنَاؤُهُ وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ وَ

أَمَّا الْحَاءُ فَحَقٌّ حَیٌّ حَلِیمٌ وَ أَمَّا الْخَاءُ فَخَبِیرٌ بِمَا یَعْمَلُ الْعِبَادُ وَ أَمَّا الدَّالُ فَدَیَّانٌ یَوْمَ الدِّینِ وَ أَمَّا الذَّالُ فَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ وَ أَمَّا الرَّاءُ فَرَءُوفٌ بِعِبَادِهِ وَ أَمَّا الزَّایُ فَزَیْنُ الْمَعْبُودِینَ وَ أَمَّا السِّینُ فَالسَّمِیعُ الْبَصِیرُ وَ أَمَّا الشِّینُ فَالشَّاکِرُ لِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَمَّا الصَّادُ فَصَادِقٌ فِی وَعْدِهِ وَ وَعِیدِهِ وَ أَمَّا الضَّادُ فَالضَّارُّ النَّافِعُ وَ أَمَّا الطَّاءُ فَالطَّاهِرُ الْمُطَهِّرُ وَ أَمَّا الظَّاءُ فَالظَّاهِرُ الْمُظْهِرُ لِآیَاتِهِ وَ أَمَّا الْعَیْنُ فَعَالِمٌ بِعِبَادِهِ وَ أَمَّا الْغَیْنُ فَغِیَاثُ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ أَمَّا الْفَاءُ فَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوی وَ أَمَّا الْقَافُ فَقَادِرٌ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ وَ أَمَّا الْکَافُ فَالْکَافِی الَّذِی لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ وَ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ أَمَّا اللَّامُ فَ لَطِیفٌ بِعِبادِهِ أَمَّا الْمِیمُ فَمَالِکُ الْمُلْکِ وَ أَمَّا النُّونُ فَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مِنْ نُورِ عَرْشِهِ وَ أَمَّا الْوَاوُ فَوَاحِدٌ صَمَدٌ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ أَمَّا الْهَاءُ فَهَادِی لِخَلْقِهِ أَمَّا اللَّامُ أَلِفٌ فَلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَمَّا الْیَاءُ فَیَدُ اللَّهِ بَاسِطَةً عَلَی خَلْقِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله هَذَا هُوَ الْقَوْلُ الَّذِی رَضِیَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَفْسِهِ مِنْ جَمِیعِ

خَلْقِهِ فَأَسْلَمَ الْیَهُودِیُّ.

مل، [کامل الزیارات] حَکِیمُ بْنُ دَاوُدَ وَ غَیْرُهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَی الْهَمْدَانِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الطَّیَالِسِیِّ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ وَ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ مَعاً عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِیِّ وَ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ مَالِکٍ الْجُهَنِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام یَوْمَ عَاشُورَاءَ حَتَّی یَظَلَّ عِنْدَهُ بَاکِیاً لَقِیَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِثَوَابِ أَلْفَیْ أَلْفِ حَجَّةٍ وَ أَلْفَیْ أَلْفِ

عُمْرَةٍ وَ أَلْفَیْ أَلْفِ غَزْوَةٍ وَ ثَوَابُ کُلِّ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ غَزْوَةٍ کَثَوَابِ مَنْ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ وَ غَزَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ مَعَ الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَمَا لِمَنْ کَانَ فِی بُعْدِ الْبِلَادِ وَ أَقَاصِیهَا وَ لَمْ یُمْکِنْهُ الْمَصِیرُ إِلَیْهِ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ قَالَ إِذَا کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمُ بَرَزَ إِلَی الصَّحْرَاءِ أَوْ صَعِدَ سَطْحاً مُرْتَفِعاً فِی دَارِهِ وَ أَوْمَأَ إِلَیْهِ السَّلَامَ وَ اجْتَهَدَ عَلَی قَاتِلِهِ بِالدُّعَاءِ وَ صَلَّی بَعْدَهُ رَکْعَتَیْنِ یَفْعَلُ ذَلِکَ فِی صَدْرِ النَّهَارِ قَبْلَ الزَّوَالِ ثُمَّ لْیَنْدُبِ الْحُسَیْنَ علیه السلام وَ یَبْکِیهِ وَ یَأْمُرُ مَنْ فِی دَارِهِ بِالْبُکَاءِ عَلَیْهِ وَ یُقِیمُ فِی دَارِهِ مُصِیبَتَهُ بِإِظْهَارِ الْجَزَعِ عَلَیْهِ وَ یَتَلَاقَوْنَ بِالْبُکَاءِ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِمُصَابِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَأَنَا ضَامِنٌ لَهُمْ إِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ جَمِیعَ هَذَا الثَّوَابِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ أَنْتَ الضَّامِنُ لَهُمْ إِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ وَ الزَّعِیمُ بِهِ قَالَ أَنَا الضَّامِنُ لَهُمْ ذَلِکَ وَ الزَّعِیمُ لِمَنْ فَعَلَ ذَلِکَ قَالَ قُلْتُ فَکَیْفَ یُعَزِّی بَعْضُهُمْ بَعْضاً قَالَ یَقُولُونَ عَظَّمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ علیه السلام وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا تَنْتَشِرَ یَوْمَکَ فِی حَاجَةٍ فَافْعَلْ فَإِنَّهُ یَوْمُ نَحْسٍ لَا تُقْضَی فِیهِ حَاجَةُ مُؤْمِنٍ وَ إِنْ قُضِیَتْ لَمْ یُبَارَکْ لَهُ فِیهَا وَ لَمْ یَرَ رُشْداً وَ لَا تَدَّخِرَنَّ لِمَنْزِلِکَ شَیْئاً فَإِنَّهُ مَنِ ادَّخَرَ لِمَنْزِلِهِ شَیْئاً فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ لَمْ یُبَارَکْ لَهُ فِیمَا یَدَّخِرُهُ وَ لَا یُبَارَکُ لَهُ فِی أَهْلِهِ فَمَنْ فَعَلَ ذَلِکَ کُتِبَ لَهُ ثَوَابُ أَلْفِ أَلْفِ حَجَّةٍ وَ أَلْفِ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ أَلْفِ أَلْفِ غَزْوَةٍ کُلُّهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ کَانَ لَهُ ثَوَابُ مُصِیبَةِ کُلِّ نَبِیٍّ وَ رَسُولٍ وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ مَاتَ أَوْ قُتِلَ مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ الدُّنْیَا إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ

قَالَ صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ الْجُهَنِیُّ وَ سَیْفُ بْنُ عَمِیرَةَ قَالَ عَلْقَمَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِیُّ فَقُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام عَلِّمْنِی دُعَاءً أَدْعُو بِهِ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ إِذَا أَنَا زُرْتُهُ مِنْ قَرِیبٍ وَ دُعَاءً أَدْعُو بِهِ إِذَا لَمْ أَزُرْهُ مِنْ قَرِیبٍ وَ أَوْمَأْتُ إِلَیْهِ مِنْ بُعْدِ الْبِلَادِ وَ مِنْ دَارِی قَالَ فَقَالَ یَا عَلْقَمَةُ إِذَا أَنْتَ صَلَّیْتَ الرَّکْعَتَیْنِ بَعْدَ أَنْ تُومِئَ إِلَیْهِ بِالسَّلَامِ وَ قُلْتَ عِنْدَ الْإِیمَاءِ إِلَیْهِ وَ بَعْدَ الرَّکْعَتَیْنِ هَذَا الْقَوْلَ فَإِنَّکَ إِذَا قُلْتَ ذَلِکَ فَقَدْ دَعَوْتَ بِمَا یَدْعُو بِهِ مَنْ زَارَهُ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ کَتَبَ اللَّهُ لَکَ بِهَا أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْکَ أَلْفَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَکَ مِائَةَ أَلْفِ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کُنْتَ کَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام حَتَّی تُشَارِکَهُمْ فِی دَرَجَاتِهِمْ لَا تُعْرَفُ إِلَّا فِی الشُّهَدَاءِ الَّذِینَ اسْتُشْهِدُوا مَعَهُ وَ کُتِبَ لَکَ ثَوَابُ کُلِّ نَبِیٍّ وَ رَسُولٍ وَ زِیَارَةِ کُلِّ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام مُنْذُ یَوْمَ قُتِلَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ [۱] تَقُولُ

متن زیارت بعد بیان زیارت

امام باقر فرمود

قَالَ یَا عَلْقَمَةُ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَةِ مِنْ دَهْرِکَ فَافْعَلْ فَلَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی [۱] .

زیارت دیدار با شخص بزرگ به قصد تحیت و عرض ادب و ارادت

تحقق دیدار با اهل بیت علیهم السلام با

1-توجه قلبی

2-و شیوا ترین کلام

3-و انجام آنچه رابطه ی دوستی زائر را با زیارت شونده برقرار می کند

تاثیر محتوای زیارات

1-آشنایی با معارف

2-سوق انسان ها به سوی کمالات

3-دوری از پلیدی ها

4-پاداش و توفیق راه یابی به مقام قرب به اهل بیت

5-مقام حب و تشیع

نمونه ای از معارف زیارات

1-توحید

2-عجز و کمال فروتنی

3-توجه به کیفر و پاداش الهی

4-پرهیز از گناهان

5-رعایت حقوق مؤمنان

6-روح جهاد و خودسازی

7-ارتباط قلبی با اولیای خدا

8-توجه به سیره معصومین و بزرگان

8-بیان اهداف معصومین

9-توجه به دقایق عرفانی اعتقادی اخلاقی اجتماعی تاریخی

10-پرورش روح تقوی

پرورش روح استقامت و طاغوت ستیزی

انکسار قلبی

سرفصل های معارف زيارت عاشوراء

مجموع درسهاى عقيدتى، سياسى، فكرى،

انزجار از دشمنان اهل بيت عصمت و طهارت

جدایی سره را از ناسره

تقدم تبرى بر تولى،

دعا و نيايش به درگاه خداوند،

در خواست توفيق انتقام از دشمنان...

مهدویت

عظمت مصیبت

کسب وجاهت

مقام کرامت

دشمن شناسی

شفاعت

مرگ و زندگی مانند مرگ و زندگی اهل بیت علیهم السلام

عبارات زیارت عاشورا چند بخش است؟

- دارای دو بخش کلی «خطابی» یعنی خطاب به امام حسین، «درخواستی» یعنی خطاب به خداوند است:

«خطاب به امام حسین» که از وضعیت خود و درخواست‌های خود خبر می‌دهیم:

- تسلیم: السلام علیک...

- تعزیت: لقد عظمت الرزیه

- تضمین: انی سلم لمن...

- تبرئه: وابرا الی الله...

- تفدیه: بابی انت وامی

- مهدی یاوری: ان یرزقنی طلب...

انتقام

- تقرب: انی اتقرب الی الله...

- توسل: بموالاتکم

- همراهی: معکم فی الدنیا

- درک شفاعت: یبلغنی المقام المحمود

- پاداش کامل: افضل ما

یعطی

- لعن شخص: لعن الله آل زیاد...

- لعن شخصیت: دفعتکم عن مقامکم

- ثبوت در قدم: قدم صدق

«درخواست از خداوند»

کرامت

-وجاهت: وجیها

- صلوات و رحمت و مغفرت: صلوات ورحمه ومغفره

- حیات و ممات محمدی: محیای محیا...

- لعن شخص: اللهم العن اباسفیان و...

- تأکید در لعن شدید: فضاعف، جمیعا، خص

- درخواست عذاب دردناک: العذاب الالیم

- تقرب با برائت و ولایت: اللهم انی اتقرب

- لعن شخصیت: اول ظالم وآخر

-شفاعت: اللهم ارزقنی شفاعه الحسین

- ثبوت قدم در راه حسین (ع): وثبت لی قدم صدق

گروه های مورد لعن در زیارت عاشورا

بسترسازان

-فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ:

حادثه سازان که عبارتند از قاتلان

وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً قَتَلَتْکُمْ:

جنگ افروزان

وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ مِنَ النَّاصِبِینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِم:

تدارکات جنگ

وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ وَ تَهَیَّأَتْ لِقِتَالِکَ:

عوامل پشت جبهه

وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتَالِکُمْ:

همراهان و همفکران

اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَهَ الَّتِی جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شَایَعَتْ و بایعت و تابعت علی قتله ...

بیعت کنندگان

و بایعت و تابعت علی قتله

پیروان ظالمان و ادامه دهندگان مسیر

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِکَ:

سلم: (مثل فلس) و سلامت و سلام يعني كنار بودن از آفات ظاهري و باطني.

سلام از اسماء حسني است راغب گويد: گفته اند علّت توصيف خداوند بسلام آنست كه عيوب و آفات بحضرتش راه ندارد

و سلامت دهنده

سلام به معنی صلح

سلم به کسر سین تسلیم شدن

ورود در ولایت اهل بیت علیهم السلام

«سلم من العيوب و الآفات سلاما و سلامة»

قلب سليم آنست كه از شك و حسد و كفر و غيره سالم و كنار باشد. و مثل «مُسَلَّمَةٌ لٰا شِيَةَ فِيهٰا … » بقره: ۷۱. از عيوب سلامت

سلام. يكدفعه سلام خارجي است بمعني سلامت مثل «ادْخُلُوهٰا بِسَلٰامٍ ذٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ» ق: ۳۴. بسلامت وارد بهشت شويد. آن روز خلود است. و مثل «يٰا نٰارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلٰاماً عَليٰ إِبْرٰاهِيمَ» انبياء: ۶۹. سلام بودن آتش

يكدفعه سلام قولي است مثل «وَ إِذٰا جٰاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيٰاتِنٰا فَقُلْ سَلٰامٌ عَلَيْكُمْ … » انعام: ۵۴. «وَ نٰادَوْا أَصْحٰابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلٰامٌ عَلَيْكُمْ … » اعراف: ۴۶.

سلام قولي هم گاهی اخباری است گاهی دعا

سلام از اسماء حسني است راغب گويد: گفته اند علّت توصيف خداوند بسلام آنست كه عيوب و آفات بحضرتش راه ندارد

و سلامت دهنده

سلام به معنی صلح

سلم به کسر سین تسلیم شدن

ورود در ولایت اهل بیت علیهم السلام

سلام =تحیت مخصوص دین اسلام برای اکرام و تعظیم

دعا برای حیات و بقاء

سلام به معنی تسلیم

سلام =مصدر به معنی سلامت

لفظ سلام برکت و شرافت و بهجت معنوی دارد

سلام تحیت خدا و ملائکه با انبیا و با مؤمنین هنگام ورود به بهشت

بشارت دادن به خیر و دوری از شر

سلام علیکم سلام به جنود علم و قوای نفسانیه است

اما در سلام به معصوم باید لفظ مفرد به کار برد السلام

علیک علیک شمول احاطه شخص شخصیت مقام مکتب اهداف

اگر سلام قولي از طرف زائر به امام باشد یعنی

از طرف من هیچ آسیبی به تو نخواهد رسید

چه اینکه پیامبر و اهل بیت علیهم السلام از گناه مردم در رنج بوده اند

امام حسین به خاطر نجات مردم از گناه خود را به زحمت انداخت

پس یکی از شرایط زیارت توبه و استغفار و ترک گناه است

در غیر این صورت نسبت به امام غدر کرده

سلام قولی مطلق

یعنی هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند به مقام شامخ امام آسیب بزند

لذا حقیقت عاشورا و قیام امام حسین علیه السلام با همه ی موانع و تحریف ها و دروغ پردازی ها هنوز

واضح و تاثیرگذار و زنده و فزاینده مانده است

اهمیت زیارت

صادق علیه السلام که فرمودند:

مَنْ زَارَنَا فِی مَمَاتِنَا فَکَأَنَّمَا زَارَنَا فِی حَیَاتِنَا

الصدف المشحون مولی شریف شیروانی

عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادی علیهِ السِّلامُ اَنَّهُ قالَ:

مَنْ قَرَءَ لَعْنَ زِیارَهِ الْعاشُوراء الْمَشهُورَهِ مَرَّهً واحِدَهً ثُمَّ قالَ:

«اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» کان کَمَنْ قَرَئَهُ مِأهَ مَرَّهً؛

وَ مَنْ قَرَءَ سَلامَها مَرَّهً واحِدَهً ثُمَّ قالَ: «السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، و عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» کانَ کَمَنْ قَرَئَهُ مُأهً تامَّهً مِنْ اَوَّلِهِما اِلَی آخِرِهِما.

تفسیر اباعبدالله

چون غالب افراد از بردن نام مستقیم ابا دارند

برای افراد از باب تکریم و احترام کنیه می گذارند

گاهی انتخاب کنیه از کودکی است تا تفالی برای فرزنددار شدن فرد باشد

اباعبدالله کنیه امام حسین علیه السلام و امام صادق علیه السلام بوده که بدو ولادت توسط خدا برای آنها انتخاب شده است

اباعبدالله

پدر عبدالله

اوج بندگی

احیای بندگی

نگهبان بندگی

مربی بندگی

هوادار بندگان خدا

اب به معنی صاحب در مقام مبالغه

بنده ی خاص و بی نظیر خدا

مانند پدر علم شیمی پدر موشکی، پدر شعر آیینی

در روز عاشورا كه عبادتى كرد كه جامع جميع عبادات ظاهريه و اعمال قلبيه بود.

و هر يك از اعمالش از صوم و صلاة و زكات و حج و جهاد و امر به معروف و نهى از منكر - كه برخى حقيقتا از آن جناب صادر شده، مثل جهاد و امر به ص: ۱۴۴ معروف و صلاة و اشباه آنها، و بعضى چنان است كه پاره افعال آن جناب را به تأمل و تدبر با رعايت تطبيق و تشبيه بر آنها مىتوان منطبق كرد، مثل حج و زكات و غير ذلك -

و همچنين مكارم اخلاق از شجاعت و سماحت ومروت و غيرت وحميت و عفو و مدارات و نصيحت و اصلاح و يقين و اطمينان و ثبات ولين وحسن معاشرت ومواسات و بر و ملاطفت كه از آن حضرت ظاهر گشته، و اعظم از همه صبر كه في الحقيقة داراى همه مكارم و فضايل است

در خصایص به آن پرداخته شده

زمینه پیامبر اسلام از قول خداوند متعال فرموده اند: «إِنَّ لَهُ دَرَجَةً لاَ یَنَالُهَا أَحَدٌ مِنَ اَلْمَخْلُوقِینَ» [۲]

2- اب به معنی ایجاد کننده امام حسین بندگی و عبودیت را که از بین رفته بود ایجاد کرد زنده کرد

اب به معنی مربی و معلم امام حسین علیه السلام به مردم بندگی را آموخت

آثار تربیتی قیام عاشورا

رابطه امام با بندگان خدا رابطه پدر و فرزندی و شفقت و مهربانی و دلسوزی امام به بندگان خداست

امام مربی و هوادار بندگان خداست

راه بندگی از مسیر ولایت امام حسین علیه السلام می گذرد

وصیت : آنچه در حیات و وظیفه و در اختیار داشت به دیگری واگذارد

وظیفه انبیا

نشر احکام

هدایت انام

اقامه نظام

وصی پیامبر در این امور است

لازمه وصی

نیاز های امت را بداند

دارای محاسن اخلاق و مکارم آداب باشد

دارای شرافت نسب، زهد، شجاعت، و افضل خلق باشد نقص در هر یک نقص در امور خلق است

با دلایل نقلی متواتر حضرت علی علیه السلام دارای آن خصوصیات است توجه به فضایل علی

دلایل ضرورت وصی داشتن

دلیل استقرایی سیره انبیا در وصی داشتن

دلیل عقلی

هدف دار بودن خلقت حرکت خلقت

قاعده لطف

محدودیت علم بشر

وجود موانع معرفتی

مجری برای قوانین

ضرورت وجود وصی که ویژگی های نبی را داشته باشد

منصوب الهی باشد معصوم باشد علم لدنی داشته باشد

دارای کرامت باشد

هر وصی از نبی خود نور می گیرد هرچه نور دهنده قوی تر و بلند مرتبه تر باشد وصی هم چنین می شود

چون پیامبر اسلام افضل الانبیاست علی هم افضل الاوصیاست

شبهه

ولایت و امامت و وصايت مربوط به امور باطنی است و شأن امام علی اجل از تصدی امور ظاهری است خلافت مربوط به امور ظاهری است که امام علی بعد از عثمان خليفه شد

جواب

حکومت بر اموال و نفوس، تبیین احکام و اجرای آن، و تبیین وقایع در طبقات مختلف بی علم به امت و دین چگونه امکان دارد

السلام علیک یابن فاطمه الزهرا سيدة نساء العالمين

معانی فاطمه

منع خود از طمث

منع شيعه از آتش

منع ارباب طمع از وراثت و خلافت

زهرا =درخشش در هنگام عبادت، درخشش برای امام علی

دلایل نقلی بر سیده نساء عالمیان

دلایل نقلی بر سیده نساء عالمیان بودن حضرت زهرا سلام الله علیها

اول

صحیح بخاری

قال النبي صلى االلّه عليه وآله فاطمة سيد نساء أهل الجنة

دوم صحیح مسلم

و احمد بن شعيب نسائى در (خصائص) از عايشه نقل كرده اند كه فاطه عليها السلام فرمود كه پيغمبر به او فرمود " اما ترضين أن تكونى سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الامة؟ " [۱] .

وروت عايشة وغيرها عن النبي انه قال: يا فاطمة ان االلّه اصطفاك على نساء العالمين وعلى نساء الاسلام، وهو خير دين

وابن ابى الحديد تصريح كرده به

تواتر اين خبر كه فاطمه سيدة نساء العالمين،

معانی ثارالله

1- خدا اگر خون داشت تو بودی کنایه از عامل حیات دین خدا

2-حیات معنوی و اراده امام حسین علیه السلام از خودش نبود از خدا بود

3- خدا خون خواه توست

4- خون خواهی امام حسین علیه السلام در راه خدا و برای خدا بود خونخواهی خون أصحاب و یاران و کسانی که به دست معاویه شهید شدند

5-خون بهای تو را خدا می دهد

6-خون امام در راه خدا ریخته شد

7-خون از طرف خدا بود

وتر الموتور

وتر فرد و یگانه موتور تاکید آن

یگانه از نظر ارزش و تاثیر قیام و مظلومیت و شهادت اهل بیت علیهم السلام

وتر یگانه موتور کشته شده یگانه ای که از خويشان تو کشته شدند

وتر تنها و غریب

روح طیب و مطهر، خمر، گل، نسیم

روح =نفس ناطقه

روح با جسم

مراد از روح

1-ارواح ملائکه و انبیا و شهدا و صدیقین که روز عاشورا حضور داشتند

2-ارواح أصحاب امام که با امام شهید شدند

3-ارواح مکرم و نفوس مقدسی که با امام متصل بودند به فنای لبي و واقعی

4-حلول جسمانی أصحاب و یاران در زمان حیات آن حضرت

5-ارواحی که در عالم ملکوت همنشین آن حضرت هستند

فنا گشادگی اطراف منزل برای فرود مردم و شتران

پیوند با امام باید پیوند روحانی باشد پیوند مکتبی

اطرافت ساکن شدند

حلت بفناءک

فنا = ملکوت محل قرب

تعداد شهدای کربلا

72

77

78

82

87

145

170

تعداد شهدای بنی هاشم

16یا 17 یا 18 یا 22 یا 28 یا 30 نفر

منی سلام الله

منی پیک

دعا کننده

فإنّ الإمام الحسين عليه السلام أشاد بأصحابه عند غروب تاسوعاء، وذلك في خطبة ملحميّة ألقاها، حيث قال: فَإِنّي لا أعلَمُ لي أصحابا أوفى ولا خَيرا مِن أصحابي. [۱] وجاء في رواية اُخرى: فَإِنّي لا أعلَمُ أصحابا أولى ولا خَيرا مِن أصحابي.

----------

[۱]: . راجع: ص ۲۶ ح ۱۵۸۲.

مترادف بودن جلال و عظمت
متضاد عظمت صغر
متضاد جلالت دقت

راغب گويد: جلالة بزرگي قدر است و جلال بدون تاء بمعني بالاترين عظمت است
عظیم بزرگی و عظمت محسوس و معقول
ولی غالبا ظهور در عظمت معنوی دارد


صوب نزول قصد درک طلب اراده رسیدن

مصیبت گرفتاری و بلیه ای که به انسان می رسد
اصل آن در تير انداختن است
رزیه =مصیبت

اعظم مصیبت
به خاطر اینکه امام حسین علیه السلام آخرین آل کسا بود که مردم به او به یاد پیامبر تسلی می یافتند
سخن حضرت زینب

وا ثكلاه ليت الموت اعدمنى الحيوة، اليوم ماتت امي فاطمة وابي علي واخي الحسين يا خليفة الماضى وثمال الباقى [

ثمال پشتیبان باقی مانده

گریه اهل سماوات

گریه و عزاداری چهار هزار ملک
یا هفتاد هزار ملک

یا ملائکه مگر در وقت طلوع فجر و زوال

گریه جبرئیل

ظهور حوادث غریب و شگفت در آسمان و زمین

گریه و نوحه ملائکه و جن

فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ

لعنت از خدا
یعنی طرد از مقام قرب و تبعيد از جوار رحمت است،

امت گروه جماعت گاهی به یک نفر امت گفته می شود

ان ابراهيم كان امة واحدة قانتا اللّه
به اعتبار ریاست و احاطه بر قوم
و مورد اطاعت قرار گرفتن

معنی ظلم
قرار دادن چیزی در غیر موضع خودش
عدول از طریق حق
نقص
منع
جور = عدول از طریق حق ، تعدی

ان الذين يؤذون االلّه ورسوله لعنهم االلّه في الدنيا والاخرة واعد لهم عذابا مهينا " (۵۷ الاحزاب ۳۳).

منظور از اهل البیت
آل کسا چهارده معصوم، خويشان پیامبر

مؤسسین چهار دسته منافق
1-منافقین در مکه که آینده نگر بودند اسلام منفعت طلبانه

2-منافقین فتح مکه اسلام ظاهری
3-یهود تازه مسلمان در مدینه
4- منافقین ضعیف الایمان در جنگ احد


لعن االلّه أمة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم التي رتبكم االلّه فيها "
و مراد از دفع از مرتبه واخراج از مقام الهى
همان تمكين نكردن مردم از رياست ظاهريه و ولايت صوريه، نه حقيقت امامت و واقع خلافت
چه او قابل غصب نيست، و هزار مرتبه بالاتر از آن است كه دست مخالفين به دامان او برسد، چه او منصب الهى، و كمال نفسانى، ودرجه وهبى است


(ولعن االلّه الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم)
ملعونین در قرآن

ملعونین در قرآن

1-قالوا قلوبنا غلف

2-کافرین و کسانی که در حال کفر بمیرند

3-کتمان کنندگان حق

4-دروغ گویان

5-ظالمین و کفر بعد از ایمان

6-تحریف کنندگان

7-ایمان آورندگان به جبت و طاغوت

8-قاتل مؤمن

9-مشرک

10-پیمان شکنان

11-قسی القلب ها

12-خائنان

13-حرام خواران

14-منافقان

15-یهودی که می گفتند دست خدا بسته است

16-بنی اسرائیلی که

گناه کار

17-و متجاوز و 18-تارک نهی از منکر و

19-دوستی با کفار داشتند

20-بدعت گذاران و کسانی که به خدا دروغ می بستند

21-پیروان ستمگران

22-شیطان

23-مفسدین

24-و قاطعین رشته های اتصال به خدا

25-تهمت فساد اخلاقی زدن به دیگران و به زن های مؤمنه

26-مستکبرین 27-و ائمه ی کفر و ستم

28-آزار دهندگان خدا و رسول خدا

29-قاطعین رحم

30-بدگمانان به خدا

31-گمراهان غافل

32-ثروتمند طماع فریبکار دشمن قرآن

33-ناسپاسان

34-أصحاب اخدود

عبارات زیارت عاشورا چند بخش است؟

- دارای دو بخش کلی «خطابی» یعنی خطاب به امام حسین، «درخواستی» یعنی خطاب به خداوند است:

«خطاب به امام حسین» که از وضعیت خود و درخواست‌های خود خبر می‌دهیم:

- تسلیم: السلام علیک...

- تعزیت: لقد عظمت الرزیه

- تضمین: انی سلم لمن...

- تبرئه: وابرا الی الله...

- تفدیه: بابی انت وامی

آنچه از خدا می خواهیم

- مهدی یاوری: ان یرزقنی طلب...

انتقام

- تقرب: انی اتقرب الی الله...

توسل: بموالاتکم

- همراهی: معکم فی الدنیا

درک شفاعت:

یبلغنی المقام المحمود

وجاهت کرامت

پاداش کامل: افضل ما

یعطی

ملعونین

- لعن شخص: لعن الله آل زیاد...

لعن شخصیت: دفعتکم عن مقامکم

- ثبوت در قدم: قدم صدق

«درخواست از خداوند»

کرامت

-وجاهت: وجیها

- صلوات و رحمت و مغفرت: صلوات ورحمه ومغفره

- حیات و ممات محمدی: محیای محیا...

- لعن شخص: اللهم العن اباسفیان و...

- تأکید در لعن شدید: فضاعف، جمیعا، خص

- درخواست عذاب دردناک: العذاب الالیم

- تقرب با برائت و ولایت: اللهم انی اتقرب

- لعن شخصیت: اول ظالم وآخر

-شفاعت: اللهم ارزقنی شفاعه الحسین

- ثبوت قدم در راه حسین (ع): وثبت لی قدم صدق

گروه های مورد لعن در زیارت عاشورا

بسترسازان

-فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ:

حادثه سازان که عبارتند از قاتلان

وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً قَتَلَتْکُمْ:

جنگ افروزان

وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ مِنَ النَّاصِبِینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِم:

تدارکات جنگ

وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ وَ تَهَیَّأَتْ لِقِتَالِکَ:

عوامل پشت جبهه

وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتَالِکُمْ:

همراهان و همفکران

اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَهَ الَّتِی جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شَایَعَتْ و بایعت و تابعت علی قتله ...

بیعت کنندگان

و بایعت و تابعت علی قتله

پیروان ظالمان و ادامه دهندگان مسیر

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِکَ:

سیر به وحدت

ما در این دنیا آمده ایم تا از پراکندگی فکری و میل‌های پراکنده و هوس‌های متفاوت آزاد شویم و به وحدت شخصیت برسیم

حقیقت ما حضور در عالم غیب است

حضور قلب سیر در حقایق است

و سیر در عالم غیب از طریق امام حسین علیه السلام است

از طریق توجّه به یک انسان کامل که حرکات و سکناتش برای ما تا حدّی ملموس است، سیر روحانی مان شروع می‌شود. چون اولاً: ذات ما یک حقیقت مجرّد است و از جنس عالَم غیب و معنی است و نه از جنس عالم مادّه. ثانیاً: به جهت فطرتی که

داریم استعداد اُنس با عالی ترین انسان در ما هست. به جهت مجرد بودن ذاتمان،

حضرت ولی عصر می‌فرمایند: «وَ نَحْنُ صَنَائِعُ رَبَّنَا وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنَائِعُنَا»؛ [۱]

----------

[۱]: بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۸.

پیامبر فرمودند «إِنَّ لِلْحُسَیْنِ فِی بَوَاطِنِ الْمُؤْمِنِینَ مَعْرِفَةً مَکْتُومَة»؛

پیامبر فرمود

«اَلَا وَ اِنَّ الْحُسَین بابٌ مِنْ اَبْوابِ الْجَنَّةِ...

«اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَینِ حَرارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ لَا تَبْرُدُ اَبَداً»؛

«لِکُلِّ شَییءٍ اَساسٌ وَ اَساسُ الْاِسْلامِ حُبُّنَا اَهْلَ الْبَیت»؛

امام علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام فرمود

«یَا عَبْرَةَ کُلِّ مُؤْمِنٍ فَقَالَ أَنَا یَا أَبَتَاهْ؟ فَقَالَ نَعَمْ یَا بُنَی»؛

«أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَر»

«کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا عَیْنٌ بَکَتْ عَلَی مُصَابِ الْحُسَیْن»؛ [۱]

----------

[۱]: «بحار الأنوار»، ج ۴۴، ص ۲۹۳.

امام حسین علیه السلام گمشده ی بشریت است

پدر امت

خونی که هدر نمی رود

مدیریت عواطف و احساسات بشری در جهت سیر به سوی پدر بندگی خدا

با سلام و لعن

تقاضای خون خواهی و تقاضای آبرو یعنی یکی شدن با این راه

}فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَ مَقَامَکَ وَ أَکْرَمَنِی أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ{

رسیدن به دریچه های تقرب به خدا

}یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ وَ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَی فَاطِمَةَ وَ إِلَی الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاتِکَ{

}وَ بِالْبَرَائَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِکَ وَ بَنَی عَلَیْهِ بُنْیَانَهُ وَ جَرَی فِی ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَی أَشْیَاعِکُمْ{

با تولی به امام حسین علیه السلام برائت از دشمنان آن حضرت

جبهه قیام حق فعال زنده نگه داشته می شود

}إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ وَ وَلِیٌّ لِمَنْ وَالاکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاکُمْ{

فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ وَ أَكْرَمَنِي (بِكَ) أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالْحُسَيْنِ عليه السلام فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَنِي بِمَعْرِفَتِكُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِيَائِكُمْ وَ رَزَقَنِي الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِكُمْ أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

وَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي (ثَارَكُمْ) مَعَ إِمَامٍ هُدًى (مَهْدِيٍّ) ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي شَفَاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ الَّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عليه السلام

محرم ایام ویژه برای طهارت نفس

و آمادگی برای ظهور

رزق معیت با امام حسین علیه السلام

خُطَّ الْمَوْتُ عَلَى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلَادَةِ عَلَى جِيدِ الْفَتَاة»

مَنْ كَانَ فِينَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا»

چهار نکته است، یک «باذلا فينا مهجته»

دو «مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ»

سه «فَلْيَرْحَلْ»

چهار ، «مَعَنَا»

مناسک محرم و پنج مرحله و مقام برای معیت با امام حسین علیه السلام

عیون أخبار الرضا علیه السلام عن الریّان بن شبیب:

تربیت نسلی حسینی

دَخَلتُ عَلَی الرِّضا علیه السلام فی أوَّلِ یَومٍ مِنَ المُحَرَّمِ. فَقالَ: یَابنَ شَبیبٍ، أصائِمٌ أنتَ؟ قُلتُ: لا، فَقالَ: إنَّ هذَا الیَومَ هُوَ الیَومُ الَّذی دَعا فیهِ زَکَرِیّا علیه السلام رَبَّهُ عَزَّ وجَلَّ، فَقالَ: «رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ» ۲، فَاستَجابَ اللّهُ لَهُ، و أمَرَ المَلائِکَةَ، فَنادَت زَکَرِیّا «وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ أَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیی » ۳،

فَمَن صامَ هذَا الیَومَ، ثُمَّ دَعَا اللّهَ عَزَّ وجَلَّ، استَجابَ اللّهُ لَهُ کَمَا استَجابَ اللّهُ لِزَکَرِیّا.

ثُمَّ قالَ: یَابنَ شَبیبٍ! إنَّ المُحَرَّمَ هُوَ الشَّهرُ الَّذی کانَ أهلُ الجاهِلِیَّةِ یُحَرِّمونَ فیهِ الظُّلمَ وَالقِتالَ لِحُرمَتِهِ، فَما عَرَفَت هذِهِ الاُمَّةُ حُرمَةَ شَهرِها، ولا حُرمَةَ نَبِیِّها، لَقَد قَتَلوا فی هذَا الشَّهرِ ذُرِّیَّتَهُ، وسَبَوا نِساءَهُ، وَانتَهَبوا ثَقَلَهُ، فَلا غَفَرَ اللّهُ لَهُم ذلِکَ أبَداً.

مقام و مرحله ی اول

یَابنَ شَبیبٍ! إن کُنتَ باکِیاً لِشَیءٍ فَابکِ لِلحُسَینِ بنِ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السلام، فَإِنَّهُ ذُبِحَ کَما یُذبَحُ الکَبشُ، وقُتِلَ مَعَهُ مِن أهلِ بَیتِهِ ثَمانِیَةَ عَشَرَ رَجُلاً، ما لَهُم فِی الأَرضِ شَبیهونَ، ولَقَد بَکَتِ السَّماواتُ السَّبعُ وَالأَرَضونَ لِقَتلِهِ، ولَقَد نَزَلَ إلَی الأَرضِ مِنَ المَلائِکَةِ أربَعَةُ آلافٍ لِنَصرِهِ، فَلَم یُؤذَن لَهُم، فَهُم عِندَ قَبرِهِ شُعثٌ غُبرٌ إلی أن یَقومَ القائِمُ علیهالسلام، فَیَکونونَ مِن أنصارِهِ و شِعارُهُم: یا لَثاراتِ الحُسَینِ علیه السلام.

یَابنَ شَبیبٍ! لَقَد حَدَّثَنی أبی عَن أبیهِ عَن جَدِّهِ علیهم السلام، أنَّهُ لَمّا قُتِلَ جَدِّیَ الحُسَینُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ أمطَرَتِ السَّماءُ دَماً و تُراباً أحمَرَ.

گریه برای طهارت نفس

یَابنَ شَبیبٍ! إن بَکَیتَ عَلَی الحُسَینِ علیه السلام حَتّی تَصیرَ دُموعُکَ عَلی خَدَّیکَ، غَفَرَ اللّهُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ، صَغیراً کانَ أو کَبیراً، وقَلیلاً کانَ أو کَثیراً.

مقام و مرحله دوم زیارت

یَابنَ شَبیبٍ! إن سَرَّکَ أن تَلقَی اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ ولا ذَنبَ عَلَیکَ فَزُرِ الحُسَینَ علیه السلام.

مقام و مرحله سوم تبری

یَابنَ شَبیبٍ! إن سَرَّکَ أن تَسکُنَ الغُرَفَ المَبنِیَّةَ فِی الجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله فَالعَن قَتَلَةَ الحُسَینِ علیه السلام.

مقام و مرحله چهارم تمنا و آروز

یَابنَ شَبیبٍ! إن سَرَّکَ أن یَکونَ لَکَ مِنَ الثَّوابِ مِثلُ ما لِمَنِ استُشهِدَ مَعَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَقُل مَتی ذَکَرتَهُ: یا لَیتَنی کُنتُ مَعَهُم فَأَفوزَ فَوزاً عَظیماً.

پنجمین مقام و مرحله مقام معیت

یَابنَ شَبیبٍ! إن سَرَّکَ أن تَکونَ مَعَنا فِی الدَّرَجاتِ العُلی مِنَ الجِنانِ فَاحزَن لِحُزنِنا، وَافرَح لِفَرَحِنا، وعَلَیکَ بِوِلایَتِنا، فَلَو أنَّ رَجُلاً أحَبَّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اللّهُ عز و جل مَعَهُ یَومَ القِیامَةِ. [۱]