شعر بدون نقطه بنده حقیر در مدح پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

السلام ای رسول مکرم 

  ای که در حلم،  کوهی مصمم

السلام ای عمود دو عالم 

ای دل آرای اولاد آدم 

ای که گردم گدای محمد 

درکلام الهی؛ محمد

 ورد اهل سما؛ اسم احمد 

ماه مکه؛ رسول مسدد

آمد و عمر کسری سرآمد 

آمدم در سرای محمد 

محرم کل اسرار،  گردد 

عالم علم دادار، گردد

سائل کوی دلدار، گردد 

هرکه او را هوادار گردد 

سر دهد در هوای محمد 

ای که در علم و در حلم سرور 

درکرم؛ کردگار مصور 

در رسل؛ احمد و آل، محور 

آل احمد معطر مطهر 

گل دمد در کسای محمد 

در درود و سلام ملائک 

احمد احمد  کلام ملائک 

صل ورد مدام ملائک 

صل صل طعام ملائک 

کل عالم عطای محمد

ماه آمد الا ماه آمد

راه گم کرده را راه آمد

هادی ما سوی الله آمد

موسم مرگ گمراه آمد

دل دهم در ولای محمد

شیخ مسعود اسدی

splus.ir/sherasadi

دوست داری که کبوتر بشوی پر بکشی؟

 روی گلدسته به سمت حرم اش سر بکشی؟

برگی از دفتر دل را بدهی دست خدا

قبّة الخضراء را  در دل دفتر بکشی؟!

 دوست داری که قلم باشی و از جوهر اشک

ماه را از افق افتاده به بستر بکشی؟!

دوست داری بشوی بغض  و بپیچی به گلو

 ناله از سینه تفتیده خود سر بکشی؟!

دوست داری بروی سمت حرم یا محراب

 متبرک بشوی دست به منبر بکشی؟!

جامی از خون جگر را بدهی تا که خدا

بدهد جام طهوری به تو  تا سر بکشی

نفرين بر تو باد اي سان باسيل !

نفرين خاك بر تو باد، آنگاه كه نا خواسته كودكي را زنده زنده در آغوش ميكشيد

نفرين دستها برتو باد !

دستهايي كه اسير جهالت بود و خاك ميريخت  وقتي كه رها شد.

نفرين گور بر تو باد   !

گوري كه به جبر طبيعت دختركي را زنده زنده مي بلعيد و بغض گلو گير ميشد تا انقراض عالم

نفرين زمين بر تو باد   !

زميني كه بار سنگين جهالت بر دوش داشت .

دختركاني كه ديگر زنده به گور نمي شوند  

خاكي كه دشنه بر گلوي نازكي نمي شود

 و گوري كه ديگر لقمه ي بغض آلود نمي بلعد

به قدرداني از محمد فرياد ميزنند: نفرين و مرگ بر تو باد  اي سان باسيل !

نفرين زنجير ها بر تو باد

زنجير هايي كه قرنها به دست و پا و گردن ضعيفان مي آميختند تا ذلت و خفت  آنها بهاي تخت و تاج و تبعيض و لذت و شهوت عده اي باشد -

وقتي كه با طلوع محمد زنجير ها گسست و تخت و تاج ها  در هم شكست .

رهاشده گان از بند اسارت به قدر داني از محمد،  فرياد مي زنند : نفرين و مرگ بر تو باد اي سان باسيل!

نفرين چهره هاي ستم كشيده بر تو باد  !

چهره هاي چروكيده از سرما و سياه و مجروح از گرما  و كبود از تازيانه ها ي آنان كه به نمايي از قدرت و ثروت خود را خداي انسان ميديدند-

آنگاه كه تازيانه ها مي پوسد و چهره ها به نور محمد شاداب مي شود .

نفرين اشگ ها و ناله ها بر تو باد !

اشگ هايي كه آيينه ي تلخ ترين داستانها بود

ناله هايي كه آهنگ رقص آتش و بيداد بود

 اشگ هايي كه بر كتيبه ي ناله ها تاريخچه ي بي عدالتي ها و جهالتها بود

اشگ هايي كه تصويرش هنوز به ياد ماندني و شگفت انگيز است و ناله هايي كه براي هميشه گوشها را سياه پوش كرده است

وقتي كه  با طلوع محمد، در حصار خاطره ها ماندند و تكرار نشدند

نفرين همه ي اين ها بر تو باد اي سان باسيل!

زنجير ها ، دست و پا و گردن ها ، چهره هاي ستم كشيده، چشم ها ، سينه ها ، اشگها ، ناله ها ، با بارش رحمت محمد ، با طلوع نور محمد ، با خلق عظيم محمد ، متحول شدند زنجير ها گسست .اسارت ها تمام شد ومدتي چشمها و سينه ها شاداب و گشاده از طعم شيرين عدالت و محبت شد .

و اين همه؛ براي قدر داني از محمد فرياد مي زنند :

 مرگ و نفرين بر تو باد اي سان باسيل  !

نفرين ذره ذره ي اجساد بر باد رفته در گذر زمان؛ بر تو باد !

اجسادي كه جهالت  و تعصب را به جاي حيات در جنگ هاي 40 ساله از لبه ها ي تيز شمشير ها نوشيدند

شتر " از دماغ فيل افتاده اي"  در مرتع احمق تري مي چرد و مجازات جرم اين  حيوان؛ قربانگاه هزاران انسان تا چهل سال جنگ و  خون ريزي مي شود  و اين تنها مشتي از خروار بود

چشمه ي زلال كلام محمد جوشيد دريا شد  و امواج جهالت ستيزش اين بساط را برچيد .

تاريخ براي قدر داني از محمد فرياد مي زند :

نفرين و مرگ بر تو باد اي سان باسيل!

نفرين سرزمين ها بر تو باد

سرزمين هايي كه به جرم خرمي و سر سبزي از باران شمشير و آتش قيصر و كسري به خون و خاكستر نشستند

سرزمين هايي كه گاه بازيچه ي حجله ي سياه قيصر ها بودند و گاه هيزم آتشكده ي فارس. 

با طلوع نور محمد قدرت قيصري و كسرايي در هم پيچيد، فرو ريخت و سرزمين ها در جشن آزادي خويش به قدر داني از محمد فرياد مي زنند:

 نفرين و مرگ بر تو باد اي سان باسيل !

نفرين مغزها بر تو باد

مغزهايي كه آبشخور تكاثر بود و نوشخوار كننده ي تفاخر ها

مغزهايي كه حياتشان معجوني بود از فساد و خون وشراب و ربا

مغز هايي كه بلنداي رشد خويش را تقليد از حيوانات مي دانستند و به نام پدر آتش و پدر جهل  و سگ ماده  و روباه  و گرگ  و كلاغ و ......... افتخار مي كردند

با طلوع محمد بود كه مغزها آبشخور يكدلي شد و سوداگر تعليم و تعلم .

حياتشان معجوني شد از اخلاق و كمال و دانش اندوزي

چشم انداز رشد خويش را فراتر از آسمان ديدند تا يك قدمي خدا

مغزها به قدر داني از محمد فرياد ميزنند: نفرين و مرگ بر تو باد اي سان باسيل !

نفرين قلب ها بر تو باد

قلب هايي كه با آفت نخوت و غرور تهي شده  بود از عاطفه ها

قلب هايي كه به كالا بودن به دست هر كسي و در هر شرايطي  تن داه بود

قلب هايي كه از ظلمت كدورت ها و كينه ها موج ميزد

قلب هايي كه به هيچ حادثه ي اعجاز آميزي منقلب نمي شد

قلب هايي كه معني  ترحم و آگاهي و نور را نمي فهميد

قلب هايي كه قلب نبود صخره بود قلب هايي كه در نهادش –اگر ميشكافت-جز دود و خاكستر چيزي نداشت

چون محمد آمد قلب ها منقلب شد چشمه سار عطوفت و مهرباني شد به نور ايثار و گذشت از ظلمت كينه و كدورت رست سراپا نور و رحمت و دانايي شد 

قلب ها نيز براي قدر داني از محمد فرياد مي زنند :

نفرين و مرگ برتو باد اي سان باسيل!

نفرين نسل ها بر تو باد

نسل هايي كه اديان بشر ساخته ي ترسايي و معتقدين به حرمت ازدواج اجازه ي شدن و بودن را از آنان گرفتند  و براي هميشه در زندان تحريف و حماقت ماندند  نفرين آنان بر تو باد اي حرامي  ابوجهل زاده!  اي سان باسيل!

نفرين تمام وجدان هاي بشري بر تو باد !

وجدان هايي كه مي پرسند :به كدامين گناه و  با كدامين منطق؟!!!

كدام يك در خور اهانت و توبيخ و تمسخر است؟

انكه دختران را از زنده به گور شدن نجات داد

يا آنان كه ميليون ها زن و دختر را در عصر صنعت  و مدرنيته با شعار نظم نوين جهاني  زنده زنده در گورستان سياست و تجارت و شهوت مدفون كرده اند  و لكه ننگ رسوايي را بر پيشاني اين موجود لطيف كوبيده اند ؟ كدام يك سزاوار توهين و توبيخند ؟!!!

 اي نفرين شده ي وجدان ها اي سان باسيل!

آنكه جان يك انسان را به ارزش جان همه ي انسان ها ميداند سزايش اهانت است يا آنانكه خوي استكباري خويش را با كشتن ده ها ميليون انسان هنوز ارضاء شده نميبينند در خور اهانت و توبيخند ؟ كدام يك ؟ !!!

 اي نفرين شده ي همه ي وجدان ها  اي سان باسيل !

آنكه مجوز كمترين آزار  به يك موجود داراي حيات را نمي دهد  در دادگاه وجدان ها و عقل ها محكوم به اهانت و توبيخ است يا آنانكه ميليون ها انسان بي گناه را در بوسني ، ميان مار ، لبنان ، فلسطين ، عراق ، افغانستان ، پاكستان ، بحرين ويمن و.... بي رحمانه و وحشيانه ميكشند تكه تكه ميكنند و ميسوزانند سزاوار توبيخ و اهانت و تحقيرند ؟  كداميك؟

 اي نفرين شده ي وجدان ها  اي سان باسيل!

آنكه رسيدگي به مردم را بزرگترين فضيلت ها و عبادات ميداند پاسخش اهانت  است يا آنانكه  حيات سياسي شان بر انفجار و اجساد ميليوني انسانها بنا شده است و در لا به لاي ناله ها و ضجه ها براي رفاه و امنيت سگ و خوك و عقرب و مار و ... ميليون ها دلار هزينه ميكنند ؟!!!!!!!

كدام يك شايسته ي اهانت و توبيخ و تمسخرند

 اي نفرين شده ي وجدان ها اي سان باسيل ؟!!!!

آنكه انسان را به حيا و عفت و غيرت و مردانگي و ايثار و گذشت دعوت ميكند و براي حاكميت آن از دار و ندار خويش ميگذرد پاداشش اهانت است

يا آنان كه با مديريت هزاران شبكه ي صوتي و تصويري و انتشار صد ها ميليون كتاب و مجله ي مبتذل مروج فساد ، بي غيرتي ، و بي حيايي و كينه توزي و بد اخلاقي اند  ؟!!! كدام يك در خور اهانتند

چشمانت به گرگ ، حلقومت به خفاش  و مغزت به الاغ مي ماند

 اي نفرين شده ي عالم هستي اي سان باسيل !

اين فرياد خاموش ناشدني   تا ابد در بستر زمان جاري است

مرگ و نفرين بر تو باد  اي سان باسيل !

شايد اين لطف و ايثار ديگر محمد است كه دنياي بي منطق و فساد انگيز غرب و صهيون با حماقت سان باسيل و بمب سينما براي رهايي هميشه ي بشر دست  به يك انتحار جهاني مي زند

به اميد رهايي بشر  با تمام وجود فرياد ميزنيم

نفرين و مرگ بر تو باد سان باسيل

السلام عليك يا رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم)

روزگاري در سكوت تيره بختي ها

چشم دنيا كور از تاريكي شب بود

گاه گاهي رعد و برقي مي جهيد اما

جز به ظلمت ها و حيرت ها نمي افزود

پادشاه شهر رنگين بشر آباد

در هواي ابري و غمبار و ظلماني

شام يلدا بود و تخت و تاج مشكين داشت

داوري مي كرد با قانون شيطاني

افتخار آدمي كشتار بود آن روز

آري انسان اينچنين بيمار بود آن روز

زن اگر ناپاك بود آلوده دامن بود

بر فراز خانه پرچمدار بود ان روز

رونق بازار دنيا برده داري بود

آن زمان اقبال دختر بد بياري بود

لذت انسان فساد و قتل و غارت بود

سفره ي انسان شراب و مرده خواري بود

ننگ مي پنداشت بر دامان خود آن روز

دختر دلبند ناز خويش را انسان

با  دو دست خويش با رويي سياه آلود

زنده زنده مي كشاندش تا به گورستان

دخترك را زنده در گودال مي انداخت

خاك مي پاشيد بر سيماي آن نوزاد

يك طرف روح قساوت بود و ناداني

يك طرف نوزاد و گور و ضجه و فرياد

سرنوشت شوم اين موجود خواب آلود

دست شيطان بود مبهم بود پنهان بود

عده اي از اوج لذت گوشه اي سرمست

عده اي در سفره هاشان آه و افغان بود

يار مسكين و زمين گير و يتيم آن روز

بردگي بود و ستم بود و اسارت بود

تازيانه حامي فقر و فلاكت بود

پاسبان خانه هاشان قتل و غارت  بود

آري انسان بدترين جنبنده بود ان روز

هر كجا دعواي خاك و كوي و برزن بود

قيصر و كسري به پاي نوعروس شام

طعمه ي شمشيرهاشان كودك و زن بود

جغد با هوهوي غمبار هراس انگيز

خانه ي آباد را ويرانه مي پنداشت

مكر روباه و صداي زوزه هاي گرگ

اين بشرآباد ما را لانه مي پنداشت

گله ها گم كرده راه و بي زبان بودند

در دل تاريك اين ده بي شبان بودند

جاي بلبل ،جغد و زاغ و كركس و شاهين

در گلستان طبيعت نغمه خوان بودند

شام يلدا بود آن روز بشر آباد

وحشت و غم بود آن روز شرر آباد

بود تصنيف درون سينه ها ان روز

داد ازين بيداد و اي فرياد ازين بيداد

خاك ديگر طاقت از كف داده بود آن روز

آسمان در انقلاب آماده بود آن روز

جان هستي بود بر لب زين همه نكبت

چرخ از چرخش ز پا افتاده بود آن روز

ناگهان برقي جهيد از مشرق عالم

برقي از جنس سروش لن تراني ها

وارث ادم ز صلب پاك عبد الله

داشت از آن سوي اين عالم نشاني ها

آنكه هستي باده ي جام وجودش را

تا ز هستي آفرين نوشيد شد هستي

هستي از فيض حضور آسماني ها

نعره اي زد گشت مدهوش از سر مستي

انبيا و اوصيا حيران و سر مستش

كعبه و غار حرا و ثور پا بستش

آنكه خود مرآت احمد آفرين گرديد

چشمه ي جوشان هستي بود در دستش

مونس تنهايي اش سجاده بود و عشق

سجده ها و گريه ها دار و ندارش بود

ذكر يا رب در دل غار حرا هر شب

تار و پود جسم و جان بي قرارش بود  

ناگهان در خلوت يك  نيمه شب پيچيد

نغمه ي جان بخش اقرء اقرئي در گوش

آن دل از كف داده مست از جلوه ي معشوق

مضطرب شد بر زمين افتاد و شد مدهوش

 ديد وي را مسند پيغمبري دادند

از ازل بر كل عالم برتري دادند

از ملك تا جن و انسان اندرين عالم

در حضورش  افتخار نوكري دادند

كوه شد تا اسوه باشد استقامت را

آسمان شد تا ببارد ابر رحمت را

زندگي شد ؛ مردگان را تا برانگيزد

نور شد تا بر كند بنياد ظلمت را

چشمه شد جاري شد از هفت آسمان از عرش

در كوير تشنه و تاريك انسان ها

از غريو يا صباحا يا صباح او

لرزشي افتاد بر بنياد شيطان ها

او نمي خواهد عصايي اژدها گردد

در قنوتش سهم گمراهان بلا گردد

با دعا و التماس و التجا مي خواست

بدترين ها بهترين خلق خدا گردد

آيت اعجاز او خلق عظيمش بود

قبضه ي شمشير او دست كريمش بود

هر كه ميشد كشته ي اخلاق نيكويش

با همه دار و ندار خود نديمش بود

مردم بيچاره را از دين فراري داد

وحشت تفتيش و شمشير كليسايي

كار سان باسيليان پست ترسايي

وان خرافه مسلكان عصر وسطايي

انقلاب صنعتي ايمان مردم شد

وحشت و شهوت دوباره نان مردم شد

باز تاريخ بشر آباد شد تكرار

خانه ي آباد انسان باز ويران شد

زين تمدن خانه ي تاريك وهم انگيز

باز ميراث بشر قانون جنگل شد

مثل سان باسيل از اين دخمه ي تاريك

از كثافت زاده شد كانون انگل شد

باز شد تكرار گور و داستان زن

شد فساد اين تمدن ارمغان زن

گور زن شد پيشخوان  ثروت و شهوت

شد سياست خاك گور جسم و جان زن

با سلاحِ ذكر و تسبيح و قلم برخاست

پيرمردي ناگهان از خطه ي شيران

منعكس شد در قيام و نام روح الله

آنچه در خندق پيمبر گفت با سلمان

راه ما شد موج طوفان خيز بيداري

سيل شد بر جان اسراييليان افتاد

زآتش اين خشم  كز عشق محمد بود

لرزه بر بنيان سانباسيليان افتاد

ناگهان ديدند سانباسيليان پست

باز آيين محمد برتري دارد

گر چه در ظاهر زمان زور و تزوير است

ليك بر دلها محمد سروري دارد

مي توان در انفجار سينماي غرب

مرگ سانباسيل و اسراييليان را ديد

آري آري لحظه ي  نابودي غرب است

از اهانت هاي آنها مي توان فهميد

اهانت زنازادگان و بدترين جنبندگان عالم ، به ساحت مقدس پيامبر عظيم الشأن اسلام محمد مصطفي صلي الله عليه و آله را محكوم مي كنيم شراره مي شويم و خاكستر كثيفشان را در طوفان خشم خويش بر باد ميدهيم تا اثري از آنها باقي نماند

وحشي ترين بناي تمدن

كم كم عروس حجب و حيا و عفاف زن

در حجله ي سياه مدرنيته پير شد

دامان مردپرور زن دام مرد شد

اين دام خود به شهوت مردان اسير شد

ناگاه از تلاطم طوفان اين فساد

صدها هزار دزد و زنا زاده  زاده شد

در جنگلي ز آهن و تصوير و صوت و موج

وحشي ترين بناي تمدن نهاده شد

ديگر چراغ ،دست مگير آرزو مكن

مدفون شدست آدميت ، جستجو مكن

وقتي كفيل مردم دنيا خسان شوند

از اين جهان و نظم نوين گفتگو مكن

وقتي جهان پياله ي خون و خطر شود

قوم يهود داعيه دار بشر شود

ريگان و بوش و كارتر و باراك و مثل آن

درنده خو چو گرگ به عالم پدر شود

دلها سياه مي شود و روز ما سياه

با اين بساط عاطفه ها مي شود تباه

كشتار كودكان و زنان مي شود ثواب

آزار خوك و عقرب و سگ مي شود گناه

آري جهان جهان زنازادگان شده

كشتارگاه توده ي آزادگان شده

آري زمان زمانه ي تير است و آتش است

درياي خون پياله ي اين ناكسان شده

دير و كنيسه معبد شيطان پرستي است

آتش زدن به مصحف قرآن ز پستي است

خاخام سامري شده در اين سياه چال

مشعل به دست زاني ترسا ز مستي است 

ثروت خداي غربي و رسمش ستم گري است

دنياي كفر و ظلم و ضلالت خيانت است

توهين مرام و، منطق و دينش تمسخر است

قانون گفتمان ضعيفان اهانت است

گرد و غبار كي شده سد سيل پر خروش .

داد و هوار كي فكند كوهسار را.

هر چشم قطره اي بچكاند شود چو رود.

 با خويش مي برد خس و خاشاك  و خار را.

ته مانده هاي نسل زنا با تب دلار.

نوشخوارگان سفره ي ابليس گشته اند .

دجال هاي وحشي دنياي هرزه گي.

مشاطه هاي حقه و تدليس گشته اند .

اينك شكست را به نمايش گذاشته.

ناقوس،كز تزلزل خود داد مي زند .

بيچاره سان باسيل ، زبوني غرب را .

با بانك سينماست كه فرياد مي زند  .

ويژگي هاي اهانت كنندگان به پيامبر از نگاه قرآن كريم قسمت چهارم

137- آنها مؤمنان را عامل نزول بلا  و انحطاط ميخوانند

فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَذِهِ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَیئَةٌ یطَّیرُوا بِمُوسَى وَمَنْ مَعَهُ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یعْلَمُونَ

(اما آنها نه تنها پند نگرفتند، بلکه) هنگامی که نیکی (و نعمت) به آنها می‌رسید، می‌گفتند: «بخاطر خود ماست.» ولی موقعی که بدی (و بلا) به آنها می‌رسید، می‌گفتند: «از شومی موسی و کسان اوست»! آگاه باشید سرچشمه همه اینها، نزد خداست؛ ولی بیشتر آنها نمی‌دانند! «الأعراف/131»

138 – همچون سگ هار تشنه ي دنيا پرستي اند

وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیهِ یلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ یلْهَثْ ذَلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یتَفَكَّرُونَ

و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)! «الأعراف/176»

139 – برادران شيطانند

وَإِخْوَانُهُمْ یمُدُّونَهُمْ فِی الْغَی ثُمَّ لَا یقْصِرُونَ

و (ناپرهیزگاران را) برادرانشان (از شیاطین) پیوسته در گمراهی پیش می‌برند، و باز نمی‌ایستند! «الأعراف/202»

140 – پيامبر را آزار مي دهند  و اذيت ميكنند

وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یؤْذُونَ النَّبِی وَیقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیرٍ لَكُمْ یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَیؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِینَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِینَ یؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ

از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: «او آدم خوش‌باوری است!» بگو: «خوش‌باور بودن او به نفع شماست! (ولی بدانید) او به خدا ایمان دارد؛ و (تنها) مؤمنان را تصدیق می‌کند؛ و رحمت است برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند!» و آنها که رسول خدا را آزار می‌دهند، عذاب دردناکی دارند! «التوبة/61»

141 – عامل گسستن پيوندها و شكستن پيمان ها و فساد در زمين اند

وَالَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ

آنها که عهد الهی را پس از محکم کردن می‌شکنند، و پیوندهایی را که خدا دستور به برقراری آن داده قطع می‌کنند، و در روی زمین فساد می‌نمایند، لعنت برای آنهاست؛ و بدی (و مجازات) سرای آخرت! «الرعد/25»

142 - زندگي و مسكن آنها چون ظالمين و سلاطين و گنه كاران است

وَسَكَنْتُمْ فِی مَسَاكِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَتَبَینَ لَكُمْ كَیفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الْأَمْثَالَ

(آری شما بودید که) در منازل (و کاخهای) کسانی که به خویشتن ستم کردند، ساکن شدید؛ و برای شما آشکار شد چگونه با آنان رفتار کردیم؛ و برای شما، مثلها (از سرگذشت پیشینیان) زدیم (باز هم بیدار نشدید)! «الإبراهیم/45»

143 – زشت صفتند

لِلَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ

برای آنها که به سرای آخرت ایمان ندارند، صفات زشت است؛ و برای خدا، صفات عالی است؛ و او قدرتمند و حکیم است. «النحل/60»

144 -  از قرآن متنفرند و با شنيدن قرآن بر نفرتشان افزوده مي شود

وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْآنِ لِیذَّكَّرُوا وَمَا یزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُورًا

ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند! ولی (گروهی از کوردلان،) جز بر نفرتشان نمی‌افزاید. «الإسراء/41»

145 – شهوت ران و شهوت پرستند

فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یلْقَوْنَ غَیا

اما پس از آنان، فرزندان ناشایسته‌ای روی کار آمدند که نماز را تباه کردند، و از شهوات پیروی نمودند؛ و بزودی (مجازات) گمراهی خود را خواهند دید! «مریم/59»

146 - مسرفند و اهل افراط و زياده رويند

وَكَذَلِكَ نَجْزِی مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ یؤْمِنْ بِآیاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى

و این گونه جزا می‌دهیم کسی را که اسراف کند، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد! و عذاب آخرت، شدیدتر و پایدارتر است! «طه/127»

147 – از روي بازي و تمسخر و شوخي به سخنان حق گوش ميدهند

مَا یأْتِیهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یلْعَبُونَ

هیچ یادآوری تازه‌ای از طرف پروردگارشان برای آنها نمی‌آید، مگر آنکه با بازی (و شوخی) به آن گوش می‌دهند! «الأنبیاء/2»

148 - پيامبر را شاعر و وحي الهي را خواب هاي آشفته ي پيامبر ميخوانند

بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیأْتِنَا بِآیةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ

آنها گفتند: «(آنچه محمد (ص) آورده وحی نیست؛) بلکه خوابهایی آشفته است! اصلا آن را بدروغ به خدا بسته؛ نه، بلکه او یک شاعر است! (اگر راست می‌گوید) باید معجزه‌ای برای ما بیاورد؛ همان گونه که پیامبران پیشین (با معجزات) فرستاده شدند!» «الأنبیاء/5»

149 – مؤمنين را شكنجه مي دهند

إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ

کسانی که مردان و زنان باایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، برای آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است! «البروج/10»

150 - به ضعفاي جامعه كمك نمي كنند

كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْیتِیمَ

چنان نیست که شما می‌پندارید؛ شما یتیمان را گرامی نمی‌دارید،«الفجر/17»

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ

و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌کنید،«الفجر/18»

151 – به خاطر ثروت اندوزي دست به هر جنايتي ميزنند

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا

و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب می‌شوید)!

«الفجر/20»

152 – محروم از رشد و تعالي است .

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا

و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است! «الشمس/10»

153 – در ميان قوم و همفكران خود از كفر و گناه خود مسرور است

إِنَّهُ كَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا

چرا که او در میان خانواده‌اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود!

«الانشقاق/13»

154 – پيوسته با اهل باطل همنشين و همصدايند

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ

و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم،«المدثر/45»

155 – گور خراني رميده و فراري از مقابل شيرند  

كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ

گویی گورخرانی رمیده‌اند،«المدثر/50»

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ

که از (مقابل) شیری فرار کرده‌اند! «المدثر/51»

156 – نرمش آنها توأم با انحراف از مسير حق است

وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیدْهِنُونَ

آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توأم با انحراف از مسیر حق)! «القلم/9»

157 – حزب شيطانند

اسْتَحْوَذَ عَلَیهِمُ الشَّیطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَئِكَ حِزْبُ الشَّیطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّیطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ

شیطان بر آنان مسلط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برده؛ آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانکارانند! «المجادلة/19»

158 – به خاطر دشمني با خدا و رسول خدا ذليل ترين افرادند

إِنَّ الَّذِینَ یحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ فِی الْأَذَلِّینَ

کسانی که با خدا و رسولش دشمنی می‌کنند، آنها در زمره ذلیل‌ترین افرادند.!

«المجادلة/20»

159 – مست و مغرور تعمتند

إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِینَ

آنها پیش از این (در عالم دنیا) مست و مغرور نعمت بودند،«الواقعة/45»

160 – بر انجام گناهان بزرگ اصرار مي كنند

وَكَانُوا یصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ

و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند،«الواقعة/46»

161 -  بايد از اينان روگرداند

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یوْمَ یدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَیءٍ نُكُرٍ

بنابر این از آنها روی بگردان، و روزی را به یاد آور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می‌کند (دعوت به حساب اعمال)! «القمر/6»

162 - پيرو هواي نفسند

وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ

آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند؛ و هر امری قرارگاهی دارد! «القمر/3»

163 – سرگرم باطلند

الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یلْعَبُونَ

همانها که در سخنان باطل به بازی مشغولند! «الطور/12»

164 – به همه ي انبياي الهي اهانت مي كنند

كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

این گونه است که هیچ پیامبری قبل از اینها بسوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند: «او ساحر است یا دیوانه!» «الذاریات/52»

165 – دشمني آنها با حق، و كفرآنها بسيار زياد و شديد است

أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِیدٍ

(خداوند فرمان می‌دهد:) هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنید! «ق/24»

166 – به شدت مانع خير و متجاوزند

مَنَّاعٍ لِلْخَیرِ مُعْتَدٍ مُرِیبٍ

آن کسی که به شدت مانع خیر و متجاوز و در شک و تردید است (حتی دیگران را به تردید می افکند)؛ «ق/25»

167 – چون به خداوند سوء ظن دارند و آرزوي گرفتاري مؤمنين را دارند گرفتار حوادث ناگوار مي شوند

وَیعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِینَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِیرًا

و (نیز) مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد می‌برند مجازات کند؛ (آری) حوادث ناگواری (که برای مؤمنان انتظار می‌کشند) تنها بر خودشان نازل می‌شود! خداوند بر آنان غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و جهنم را برای آنان آماده کرده؛ و چه بد سرانجامی است! «الفتح/6»

168 – از حق كراهت دارند :

لَقَدْ جِئْنَاكُمْ بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ

ما حق را برای شما آوردیم؛ ولی بیشتر شما از حق کراهت داشتید! «الزخرف/78»

169 – كينه توز و پرخاشگرند

وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَیرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ

و گفتند: «آیا خدایان ما بهترند یا او [= مسیح‌]؟! (اگر معبودان ما در دوزخند، مسیح نیز در دوزخ است، چرا که معبود واقع شده)!» ولی آنها این مثل را جز از طریق جدال (و لجاج) برای تو نزدند؛ آنان گروهی کینه‌توز و پرخاشگرند! «الزخرف/58»

170 – متكي و خوشحال به علوم خود هستند علم پرستند و آن را بر دين ترجيح ميدهند

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَینَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ یسْتَهْزِئُونَ

هنگامی که رسولانشان دلایل روشنی برای آنان آوردند، به دانشی که خود داشتند خوشحال بودند (و غیر آن را هیچ می‌شمردند)؛ ولی آنچه را (از عذاب) به تمسخر می‌گرفتند آنان را فراگرفت! «غافر/83»

171 – بي دليل  و به نا حق شادند (حق ملت ها را پايمال ميكند مي كشند به دين مردم اهانت ميكنند و شادند )

ذَلِكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ

این (عذاب) بخاطر آن است که بناحق در زمین شادی می‌کردید و از روی غرور و مستی به خوشحالی می‌پرداختید! «غافر/75»

172 – از توحيد و ياد خدا متنفرند و  با ياد اربابان خود شادند

وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ یسْتَبْشِرُونَ

هنگامی که خداوند به یگانگی یاد می‌شود، دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند مشمئز (و متنفر) می‌گردد؛ اما هنگامی که از معبودهای دیگر یاد می‌شود، آنان خوشحال می‌شوند. «الزمر/45»

173 – مورد تمسخر خدا و حقيرند

أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ

آیا ما آنان را به مسخره گرفتیم یا (به اندازه‌ای حقیرند که) چشمها آنها را نمی‌بیند؟!

«ص/63»

174 – از هر شيطان سركشي اطاعت مي كنند

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیرِ عِلْمٍ وَیتَّبِعُ كُلَّ شَیطَانٍ مَرِیدٍ

گروهی از مردم، بدون هیچ علم و دانشی، به مجادله درباره خدا برمی‌خیزند؛ و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌کنند. «الحج/3»

175 - ياري پيامبر (ص) آنها را به شدت عصباني ميكند (عصابنيت غرب را در محكوميت توهين به پيامبر را شاهديم)

مَنْ كَانَ یظُنُّ أَنْ لَنْ ینْصُرَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ فَلْیمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْیقْطَعْ فَلْینْظُرْ هَلْ یذْهِبَنَّ كَیدُهُ مَا یغِیظُ

هر کس گمان می‌کند که خدا پیامبرش را در دنیا و آخرت یاری نخواهد کرد (و از این نظر عصبانی است، هر کاری از دستش ساخته است بکند)، ریسمانی به سقف خانه خود بیاویزد، و خود را حلق آویز و نفس خود را قطع کند (و تا لبه پرتگاه مرگ پیش رود)؛ ببیند آیا این کار خشم او را فرو می‌نشاند؟!«الحج/15»

176 – تمام امكانات خود را براي محو آيات الهي به كار گرفته اند

وَالَّذِینَ سَعَوْا فِی آیاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ

و آنها که در (محو) آیات ما تلاش کردند، و چنین می‌پنداشتند که می‌توانند بر اراده حتمی ما غالب شوند، اصحاب دوزخند!» «الحج/51»

177 – سنگدل، ظالم، بيمار و دشمن شديد حقند

لِیجْعَلَ مَا یلْقِی الشَّیطَانُ فِتْنَةً لِلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْقَاسِیةِ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ

هدف این بود که خداوند القای شیطان را آزمونی قرار دهد برای آنها که در دلهایشان بیماری است، و آنها که سنگدلند؛ و ظالمان در عداوت شدید دور از حق قرار گرفته‌اند! «الحج/53»

178 – به دنبال اشاعه ي فحشا و زشتي ها ي آشكار در جامعه ي ايماني اند

إِنَّ الَّذِینَ یحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ یعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است؛ و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید! «النور/19»

179 – هوا پرستند

أَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَیهِ وَكِیلًا

آیا دیدی کسی را که هوای نفسش را معبود خود برگزیده است؟! آیا تو می‌توانی او را هدایت کنی (یا به دفاع از او برخیزی)؟! «الفرقان/43»

180 – در هر وادي سرگردانند

أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی كُلِّ وَادٍ یهِیمُونَ

آیا نمی‌بینی آنها در هر وادی سرگردانند؟«الشعراء/225»

181 – به آنها نمي توان اعتماد كرد

وَأَنَّهُمْ یقُولُونَ مَا لَا یفْعَلُونَ

و سخنانی می‌گویند که (به آنها) عمل نمی‌کنند؟!«الشعراء/226»

182 - سرنوشتشان نابودي است و لو در اوج قدرت و ثروت باشند

أَوَلَمْ یسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَینْظُرُوا كَیفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَینَاتِ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِیظْلِمَهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ یظْلِمُونَ

آیا در زمین گردش نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنان بودند چگونه بود؟! آنها نیرومندتر از اینان بودند، و زمین را (برای زراعت و آبادی)بیش از اینان دگرگون ساختند و آباد کردند، و پیامبرانشان با دلایل روشن به سراغشان آمدند (اما آنها انکار کردند و کیفر خود را دیدند)؛ خداوند هرگز به آنان ستم نکرد، آنها به خودشان ستم می‌کردند! «الروم/9»

183 – مرده ي متحركند يعني افرادي موعظه ناپذير، بي خاصيت و مضرند(مرده اگر دفن نشود توليد رنج و بيماري ميكند و ...)

فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ

تو نمی‌توانی صدای خود را به گوش مردگان برسانی، و نه سخنت را به گوش کران هنگامی که روی برگردانند و دور شوند! «الروم/52»

184 – با لهويات عامل گمراهي مردمند

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیرِ عِلْمٍ وَیتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ

و بعضی از مردم سخنان بیهوده را می‌خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را به استهزا گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده است!

«لقمان/6»

185 – به مؤمنين و پيامبر (ص) آزار مي رسانند

إِنَّ الَّذِینَ یؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا

آنها که خدا و پیامبرش را آزار می‌دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و برای آنها عذاب خوارکننده‌ای آماده کرده است. «الأحزاب/57»

وَالَّذِینَ یؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِینًا

و آنان که مردان و زنان باایمان را به خاطر کاری که انجام نداده‌اند آزار می‌دهند؛ بار بهتان و گناه آشکاری را به دوش کشیده‌اند. «الأحزاب/58»

پايان

ويژگي هاي اهانت كنندگان به پيامبر از نگاه قرآن كريم قسمت سوم

  92 -عجولند

یسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْكَافِرِینَ

آنان با عجله از تو عذاب می‌طلبند، در حالی که جهنم به کافران احاطه دارد!

«العنکبوت/54»

93 - مدتي كوتاه از  متاع دنيايي  بهرهمند مي شوند

نُمَتِّعُهُمْ قَلِیلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَى عَذَابٍ غَلِیظٍ

ما اندکی آنها را از متاع دنیا بهره‌مند می‌کنیم، سپس آنها را به تحمل عذاب شدیدی وادار می‌سازیم! «لقمان/24»

94 - به باطل بودن خود و حقانيت حق معترفند

وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یعْلَمُونَ

و هرگاه از آنان سؤال کنی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلما می‌گویند: «الله»، بگو: «الحمد لله (که خود شما معترفید)!» ولی بیشتر آنان نمی‌دانند! «لقمان/25»

95 - شكست خورده ي خشمگينند

وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِغَیظِهِمْ لَمْ ینَالُوا خَیرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِیا عَزِیزًا

خدا کافران را با دلی پر از خشم بازگرداند بی‌آنکه نتیجه‌ای از کار خود گرفته باشند؛ و خداوند (در این میدان)، مؤمنان را از جنگ بی‌نیاز ساخت (و پیروزی را نصیبشان کرد)؛ و خدا قوی و شکست‌ناپذیر است! «الأحزاب/25» 

96 - نوكر  سران و بزرگان خويشند  و  از خود اراده اي ندارند

وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا

و می‌گویند: «پروردگارا! ما از سران و بزرگان خود اطاعت کردیم و ما را گمراه ساختند! «الأحزاب/67»

97 - پيامبر را ديوانه مي خوانند

أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَمْ بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِی الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِیدِ

آیا او بر خدا دروغ بسته یا به نوعی جنون گرفتار است؟!» (چنین نیست)، بلکه کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، در عذاب و گمراهی دوری هستند (و نشانه گمراهی آنها همین انکار شدید است). «سبأ/8»

98 - مستضعف فكريي هستند كه مهره ي دست مستكبرينند

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَینَ یدَیهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ

کافران گفتند: «ما هرگز به این قرآن و کتابهای دیگری که پیش از آن بوده ایمان نخواهیم آورد!» اگر ببینی هنگامی که این ستمگران در پیشگاه پروردگارشان (برای حساب و جزا) نگه داشته شده‌اند در حالی که هر کدام گناه خود را به گردن دیگری می‌اندازد (از وضع آنها تعجب می‌کنی)! مستضعفان به مستکبران می‌گویند: «اگر شما نبودید ما مؤمن بودیم!» «سبأ/31»

99 - عامل استضعاف و انحطاط  ديگرانند

قَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءَكُمْ بَلْ كُنْتُمْ مُجْرِمِینَ

(اما) مستکبران به مستضعفان پاسخ می‌دهند: «آیا ما شما را از هدایت بازداشتیم بعد از آنکه به سراغ شما آمد (و آن را بخوبی دریافتید)؟! بلکه شما خود مجرم بودید!»

«سبأ/32»

100- وسوسه گر و فريب كارند لذا با فريبكاري مردم را گمراه ميكنند

وَقَالَ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّیلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَنْ نَكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَنْدَادًا وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِی أَعْنَاقِ الَّذِینَ كَفَرُوا هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا یعْمَلُونَ

و مستضعفان به مستکبران می‌گویند: «وسوسه‌های فریبکارانه شما در شب و روز (مایه گمراهی ما شد)، هنگامی که به ما دستور می‌دادید که به خداوند کافر شویم و همتایانی برای او قرار دهیم!» و آنان هنگامی که عذاب (الهی) را می‌بینند پشیمانی خود را پنهان می‌کنند (تا بیشتر رسوا نشوند)! و ما غل و زنجیرها در گردن کافران می نهیم؛ آیا جز آنچه عمل می‌کردند به آنها جزا داده می‌شود؟!«سبأ/33»

101 -  ازمترفين  و خوشگذرانند

وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیةٍ مِنْ نَذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ

و ما در هیچ شهر و دیاری پیامبری بیم‌دهنده نفرستادیم مگر اینکه مترفین آنها (که مست ناز و نعمت بودند) گفتند: «ما به آنچه فرستاده شده‌اید کافریم!» «سبأ/34»

102 - نسبت هاي ناروا به پيامبر ميدهند

وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ وَیقْذِفُونَ بِالْغَیبِ مِنْ مَكَانٍ بَعِیدٍ

آنها پیش از این (که در نهایت آزادی بودند) به آن کافر شدند و دورا دور، و غائبانه (و بدون آگاهی). نسبت‌های ناروا می‌دادند. «سبأ/53»

103 - خداوند بين آنها و خواسته هايشان جدايي مي افكند

وَحِیلَ بَینَهُمْ وَبَینَ مَا یشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْیاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِی شَكٍّ مُرِیبٍ

(سرانجام) میان آنها و خواسته‌هایشان جدایی افکنده شد، همان گونه که با پیروان (و هم‌مسلکان) آنها از قبل عمل شد، چرا که آنها در شک و تردید بودند! «سبأ/54»

104 - بر كافران اتمام حجت مي شود تا نگويند نميدانستيم

لِینْذِرَ مَنْ كَانَ حَیا وَیحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِینَ

تا افرادی را که زنده‌اند بیم دهد (و بر کافران اتمام حجت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلم گردد! «یس/70»

105 - گرفتار غرور و اختلافند

بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ

ولی کافران گرفتار غرور اختلافند! «ص/2»

106 - خلقت عالم را بيهوده مي پندارند

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَینَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِینَ كَفَرُوا فَوَیلٌ لِلَّذِینَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ

ما آسمان و زمین و آنچه را میان آنهاست بیهوده نیافریدیم؛ این گمان کافران است؛ وای بر کافران از آتش (دوزخ)! «ص/27»

107 - اهل جدال و عنادند و با قدرت نمايي در شهرها به دنبال فريب و جذب ديگران و سركوب مؤمنانند

مَا یجَادِلُ فِی آیاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ كَفَرُوا فَلَا یغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلَادِ

تنها کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند که (از روی عناد) کافر شده‌اند؛ پس مبادا رفت و آمد آنان در شهرها (و قدرت‌نمایی آنان) تو را بفریبد! «غافر/4»

108 - جنجال ميكنند تا كسي صداي قرآن را نشنود

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِیهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ

کافران گفتند: «گوش به این قرآن فراندهید؛ و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید، شاید پیروز شوید!» «فصلت/26»

109 - به زودي از اربابان خود اظهار بيزاري ميكنند

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا اللَّذَینِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِیكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِینَ

کافران گفتند: «پروردگارا! آنهایی که از جن و انس ما را گمراه کردند به ما نشان ده تا زیر پای خود نهیم (و لگدمالشان کنیم) تا از پست ترین مردم باشند!» «فصلت/29»

110 - مورد تمسخر قرار ميگيرند

وَبَدَا لَهُمْ سَیئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ یسْتَهْزِئُونَ

و بدیهای اعمالشان برای آنان آشکار می‌شود، و سرانجام آنچه را استهزا می‌کردند آنها را فرامی‌گیرد! «الجاثیة/33»

111 - روي گردان  از حقند

مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَینَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى وَالَّذِینَ كَفَرُوا عَمَّا أُنْذِرُوا مُعْرِضُونَ

ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان این دو است جز بحق و برای سرآمد معینی نیافریدیم؛ اما کافران از آنچه انذار می‌شوند روی گردانند! «الأحقاف/3»

112 -  گاهي با نام دين عليه دين اقدام ميكنند

أَمْ یقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ كَفَى بِهِ شَهِیدًا بَینِی وَبَینَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ

بلکه می‌گویند: «این آیات را بر خدا افترا بسته است!» بگو: «اگر من آن را بدروغ به خدا نسبت داده باشم (لازم است مرا رسوا کند و) شما نمی‌توانید در برابر خداوند از من دفاع کنید! او کارهایی را که شما در آن وارد می‌شوید بهتر می‌داند؛ همین بس که خداوند گواه میان من و شما باشد؛ و او آمرزنده و مهربان است!» «الأحقاف/8»

113 - خود برتربينند

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَیرًا مَا سَبَقُونَا إِلَیهِ وَإِذْ لَمْ یهْتَدُوا بِهِ فَسَیقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِیمٌ

کافران درباره مؤمنان چنین گفتند: «اگر (اسلام) چیز خوبی بود، هرگز آنها (در پذیرش آن) بر ما پیشی نمی‌گرفتند!» و چون خودشان بوسیله آن هدایت نشدند می‌گویند: «این یک دروغ قدیمی است!» «الأحقاف/11»

114 - چون چهارپايان غافلانه از دنياي زودگذر لذت ميبرند

إِنَّ اللَّهَ یدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِینَ كَفَرُوا یتَمَتَّعُونَ وَیأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ

خداوند کسانی را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند وارد باغهایی از بهشت می‌کند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است؛ در حالی که کافران از متاع زودگذر دنیا بهره می‌گیرند و همچون چهارپایان می‌خورند، و سرانجام آتش دوزخ جایگاه آنهاست! «محمد/12»

115 - مؤمنين نبايد با كفار دوست باشند  چون مورد غضب خدايند

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ قَدْ یئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا یئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! با قومی که خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستی نکنید؛ آنان از آخرت مأیوسند همان‌گونه که کفار مدفون در قبرها مأیوس می‌باشند! «الممتحنة/13»

116 - دشمن خدا و حريص به دنيا هستند

وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا

همان کسی که برای او مال گسترده‌ای قرار دادم،«المدثر/12»

وَبَنِینَ شُهُودًا

و فرزندانی که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند،«المدثر/13»

وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِیدًا

و وسایل زندگی را از هر نظر برای وی فراهم ساختم! «المدثر/14»

ثُمَّ یطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ

باز هم طمع دارد که بر او بیفزایم! «المدثر/15»

كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآیاتِنَا عَنِیدًا

هرگز چنین نخواهد شد؛ چرا که او نسبت به آیات ما دشمنی می‌ورزد! «المدثر/16»

117 – در اوج ثروت و قدرت و لذت ذليلانه نابود مي شود

سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا

و بزودی او را مجبور می‌کنم که از قله زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‌افکنم)!

«المدثر/17»

118 - مرگ و نابودي سرنوشت آنان است

إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت! «المدثر/18»

فَقُتِلَ كَیفَ قَدَّرَ

مرگ بر او باد! چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد! «المدثر/19»

ثُمَّ قُتِلَ كَیفَ قَدَّرَ

باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شیطانی خود را) آماده نمود! «المدثر/20»

119 – مبارزه ي كفر عليه قرآن مرحله به مرحله و تدريجي است

ثُمَّ نَظَرَ

سپس نگاهی افکند،«المدثر/21»

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

بعد چهره درهم کشید و عجولانه دست به کار شد؛«المدثر/22»

ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ

سپس پشت (به حق) کرد و تکبر ورزید،«المدثر/23»

فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یؤْثَرُ

و سرانجام گفت: «این (قرآن) چیزی جز افسون و سحری همچون سحرهای پیشینیان نیست! «المدثر/24»

إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ

این فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)!» «المدثر/25»

سَأُصْلِیهِ سَقَرَ

(اما) بزودی او را وارد سقر [= دوزخ‌] می‌کنم! «المدثر/26»

120- كفار فاجرند

أُولَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ

آنان همان کافران فاجرند! «عبس/42»

121 - كافران شوم و بد قدمند

وَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود). «البلد/19»

122 -بدترين مخلوقاتند

إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیةِ

کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخند، جاودانه در آن می‌مانند؛ آنها بدترین مخلوقاتند! «البینة/6»

123 - به خاطر لجاجت و تعصب گناه ميكنند و از خدا نمي ترسند

وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ

و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می‌کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است؛ و چه بد جایگاهی است! «البقرة/206»

124 - در مقابل اعمال زشت خود انتظار احترام و ستايش دارند ( خود را داعيه دار جهاني سعادت بشر مي دانند)

لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَیحِبُّونَ أَنْ یحْمَدُوا بِمَا لَمْ یفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ

گمان مبر آنها که از اعمال (زشت) خود خوشحال می‌شوند، و دوست دارند در برابر کار (نیکی) که انجام نداده‌اند مورد ستایش قرار گیرند، از عذاب (الهی) برکنارند! (بلکه) برای آنها، عذاب دردناکی است! «آل عمران/188»

125 - بخيل و تنگ نظرند( برتري دين اسلام برايشان قابل تحمل نيست) و مروج بخلند

الَّذِینَ یبْخَلُونَ وَیأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَیكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا مُهِینًا

آنها کسانی هستند که بخل می‌ورزند، و مردم را به بخل دعوت می‌کنند، و آنچه را که خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده، کتمان می‌نمایند. (این عمل، در حقیقت از کفرشان سرچشمه گرفته؛) و ما برای کافران، عذاب خوارکننده‌ای آماده کرده‌ایم. «النساء/37»

126 - كفرشان به زيان خودشان است

مَنْ كَفَرَ فَعَلَیهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنْفُسِهِمْ یمْهَدُونَ

هر کس کافر شود، کفرش بر زیان خود اوست؛ و آنها که کار شایسته انجام دهند، به سود خودشان آماده می‌سازند. «الروم/44»

127 - براي زير سؤال بردن اسلام يا  تحريف اسلام  يا جاسوسي براي دشمنان به دنبال اسلام شناسي اند

یا أَیهَا الرَّسُولُ لَا یحْزُنْكَ الَّذِینَ یسَارِعُونَ فِی الْكُفْرِ مِنَ الَّذِینَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِینَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَمْ یأْتُوكَ یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ یقُولُونَ إِنْ أُوتِیتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَمَنْ یرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَیئًا أُولَئِكَ الَّذِینَ لَمْ یرِدِ اللَّهُ أَنْ یطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْی وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ

ای فرستاده (خدا)! آنها که در مسیر کفر شتاب می‌کنند و با زبان می‌گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده، تو را اندوهگین نسازند! و (همچنین) گروهی از یهودیان که خوب به سخنان تو گوش می‌دهند، تا دستاویزی برای تکذیب تو بیابند؛ آنها جاسوسان گروه دیگری هستند که خودشان نزد تو نیامده‌اند؛ آنها سخنان را از مفهوم اصلیش تحریف می‌کنند، و (به یکدیگر) می‌گویند: «اگر این (که ما می‌خواهیم) به شما داده شد (و محمد بر طبق خواسته شما داوری کرد،) بپذیرید، وگرنه (از او) دوری کنید!» (ولی) کسی را که خدا (بر اثر گناهان پی‌درپی او) بخواهد مجازات کند، قادر به دفاع از او نیستی؛ آنها کسانی هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند؛ در دنیا رسوایی، و در آخرت مجازات بزرگی نصیبشان خواهد شد. «المائدة/41»

128-  بسيار حرام خوارند

سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جَاءُوكَ فَاحْكُمْ بَینَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ یضُرُّوكَ شَیئًا وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُقْسِطِینَ

آنها بسیار به سخنان تو گوش می‌دهند تا آن را تکذیب کنند؛ مال حرام فراوان می خورند؛ پس اگر نزد تو آمدند، در میان آنان داوری کن، یا (اگر صلاح دانستی) آنها را به حال خود واگذار! و اگر از آنان صرف‌نظر کنی، به تو هیچ زیانی نمی‌رسانند؛ و اگر میان آنها داوری کنی، با عدالت داوری کن، که خدا عادلان را دوست دارد!

«المائدة/42»

129 –  هنگام شنيدن اذان، نابخردانه نماز را به بازي و تمسخر ميگيرند

وَإِذَا نَادَیتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یعْقِلُونَ

آنها هنگامی که (اذان می‌گویید، و مردم را) به نماز فرا می‌خوانید، آن را به مسخره و بازی می‌گیرند؛ این بخاطر آن است که آنها جمعی نابخردند.

«المائدة/58»

130 – به خودشان هم دروغ ميگويند

انْظُرْ كَیفَ كَذَبُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا یفْتَرُونَ

ببین چگونه به خودشان (نیز) دروغ می‌گویند، و آنچه را بدروغ همتای خدا می‌پنداشتند، از دست می‌دهند! «الأنعام/24»

131- چون خدا را درست نشناختند انبيا را انكار كردند

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَیءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْكِتَابَ الَّذِی جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِیرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یلْعَبُونَ

آنها خدا را درست نشناختند که گفتند: «خدا، هیچ چیز بر هیچ انسانی، نفرستاده است!» بگو: «چه کسی کتابی را که موسی آورد، نازل کرد؟! کتابی که برای مردم، نور و هدایت بود؛ 0اما شما) آن را بصورت پراکنده قرارمی‌دهید؛ قسمتی را آشکار، و قسمت زیادی را پنهان می‌دارید؛ و مطالبی به شما تعلیم داده شده که نه شما و نه پدرانتان، از آن با خبر نبودید!» بگو: «خدا!» سپس آنها را در گفتگوهای لجاجت‌آمیزشان رها کن، تا بازی کنند! «الأنعام/91»

132 - به دليل علاقه ي قلبي به شياطين و وسوسه هاي آنها ، دست به هر گناهي مي زنند

وَلِتَصْغَى إِلَیهِ أَفْئِدَةُ الَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِیرْضَوْهُ وَلِیقْتَرِفُوا مَا هُمْ مُقْتَرِفُونَ

نتیجه (وسوسه‌های شیطان و تبلیغات شیطان‌صفتان) این خواهد شد که دلهای منکران قیامت، به آنها متمایل گردد؛ و به آن راضی شوند؛ و هر گناهی که بخواهند، انجام دهند! «الأنعام/113»

133 – آنها با هم نيز در جنگند

وَكَذَلِكَ نُوَلِّی بَعْضَ الظَّالِمِینَ بَعْضًا بِمَا كَانُوا یكْسِبُونَ

ما این‌گونه بعضی از ستمگران را به بعضی دیگر وامی‌گذاریم به سبب اعمالی که انجام می‌دادند. «الأنعام/129»

134 – آنها عاطفه و انسانيت ندارند  اهل تهمت زدن و شبهه افكني اند

وَكَذَلِكَ زَینَ لِكَثِیرٍ مِنَ الْمُشْرِكِینَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِیرْدُوهُمْ وَلِیلْبِسُوا عَلَیهِمْ دِینَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یفْتَرُونَ

همین‌گونه شرکای آنها [= بتها]، قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه دادند؛ (کودکان خود را قربانی بتها می‌کردند، و افتخار می‌نمودند!) سرانجام آنها را به هلاکت افکندند؛ و آیینشان را بر آنان مشتبه ساختند. و اگر خدا می‌خواست، چنین نمی‌کردند؛ (زیرا می‌توانست جلو آنان را بگیرد؛ ولی اجبار سودی ندارد.) بنابر این، آنها و تهمتهایشان را به حال خود واگذار (و به آنها اعتنا مکن)! «الأنعام/137»

135 – براي كفر خويش دست به توجيهات بي اساس مي زنند

سَیقُولُ الَّذِینَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَیءٍ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّى ذَاقُوا بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ

بزودی مشرکان (برای تبرئه خویش) می‌گویند: «اگر خدا می‌خواست، نه ما مشرک می‌شدیم و نه پدران ما؛ و نه چیزی را تحریم می‌کردیم!» کسانی که پیش از آنها بودند نیز، همین گونه دروغ می‌گفتند؛ و سرانجام (طعم) کیفر ما را چشیدند. بگو: «آیا دلیل روشنی (بر این موضوع) دارید؟ پس آن را به ما نشان دهید؟ شما فقط از پندارهای بی‌اساس پیروی می‌کنید، و تخمینهای نابجا می‌زنید.» «الأنعام/148»

136 - هم خود متفرقند هم تفرقه افكنند :

إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَكَانُوا شِیعًا لَسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ ینَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا یفْعَلُونَ

کسانی که آیین خود را پراکنده ساختند، و به دسته‌های گوناگون (و مذاهب مختلف) تقسیم شدند، تو هیچ گونه رابطه‌ای با آنها نداری! سر و کار آنها تنها با خداست؛ سپس خدا آنها را از آنچه انجام می‌دادند، با خبر می‌کند. «الأنعام/159»

137 – خود را ايمن از مكر الهي ميدانند

أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا یأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ

آیا آنها خود را از مکر الهی در امان می‌دانند؟! در حالی که جز زیانکاران، خود را از مکر (و مجازات) خدا ایمن نمی‌دانند! «الأعراف/99»

ادامه دارد...

ويژگي هاي اهانت كنندگان به پيامبر در نگاه قرآن قسمت دوم

 43- قدرتشان در مقابل مؤمنين نا چيز است و قدرت نرم ندارند چون فهم ندارند

یا أَیهَا النَّبِی حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ إِنْ یكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ یغْلِبُوا مِائَتَینِ وَإِنْ یكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ یغْلِبُوا أَلْفًا مِنَ الَّذِینَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یفْقَهُونَ

ای پیامبر! مؤمنان را به جنگ (با دشمن) تشویق کن! هرگاه بیست نفر با استقامت از شما باشند، بر دویست نفر غلبه می‌کنند؛ و اگر صد نفر باشند، بر هزار نفر از کسانی که کافر شدند، پیروز می‌گردند؛ چرا که آنها گروهی هستند که نمی‌فهمند! «الأنفال/65»

44 - اگر با آنها مبارزه نشود باعث فتنه و فسادي بزرگ در زمين ميشوند

وَالَّذِینَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِی الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِیرٌ

کسانی که کافر شدند، اولیاء (و یاوران و مدافعان) یکدیگرند؛ اگر (این دستور را) انجام ندهید، فتنه و فساد عظیمی در زمین روی می‌دهد. «الأنفال/73»

45 - اگر به شما دست يابند از هيچ ظلمي به شما دريغ نميكنند دل و زبانشان يكي نيست فاسقند

كَیفَ وَإِنْ یظْهَرُوا عَلَیكُمْ لَا یرْقُبُوا فِیكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً یرْضُونَكُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ

چگونه (پیمان مشرکان ارزش دارد)، در حالی که اگر بر شما غالب شوند، نه ملاحظه خویشاوندی با شما را می‌کنند، و نه پیمان را؟! شما را با زبان خود خشنود می‌کنند، ولی دلهایشان ابا دارد؛ و بیشتر آنها فرمانبردار نیستند! «التوبة/8»

46 - از پيشرفت مؤمنين ناراحت و از مصايب مؤمنين خوشحالند

إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكَ مُصِیبَةٌ یقُولُوا قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِنْ قَبْلُ وَیتَوَلَّوْا وَهُمْ فَرِحُونَ:  هرگاه نیکی به تو رسد، آنها را ناراحت می‌کند؛ و اگر مصیبتی به تو رسد، می‌گویند: «ما تصمیم خود را از پیش گرفته‌ایم.» و بازمی‌گردند در حالی که خوشحالند! «التوبة/50»

47 - عامل عذاب آنها ثروت و نيروي انساني زياد خودشان است

فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیعَذِّبَهُمْ بِهَا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ

و (فزونی) اموال و اولاد آنها، تو را در شگفتی فرو نبرد؛ خدا می‌خواهد آنان را به وسیله آن، در زندگی دنیا عذاب کند، و در حال کفر بمیرند! «التوبة/55»

48 - بسيار ترسو هستند

لَوْ یجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَیهِ وَهُمْ یجْمَحُونَ

اگر پناهگاه یا غارها یا راهی در زیر زمین بیابند، بسوی آن حرکت می‌کنند، و با سرعت و شتاب فرار می‌کنند. «التوبة/57»

49 - دلسوزي براي آنها فايده ندارد

اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَنْ یغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ

چه برای آنها استغفار کنی، و چه نکنی، (حتی) اگر هفتاد بار برای آنها استغفار کنی، هرگز خدا آنها را نمی‌آمرزد! چرا که خدا و پیامبرش را انکار کردند؛ و خداوند جمعیت فاسقان را هدایت نمی‌کند! «التوبة/80»

 50 - بايد با كفاري كه خطر آنها بيشتر است با شدت و خشونت و قدرت مبارزه كرد

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِینَ یلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَلْیجِدُوا فِیكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! با کافرانی که به شما نزدیکترند، پیکار کنید! (و دشمن دورتر، شما را از دشمنان نزدیک غافل نکند!) آنها باید در شما شدت و خشونت (و قدرت) احساس کنند؛ و بدانید خداوند با پرهیزگاران است! «التوبة/123»

51 - هم پليدند و هم بيمار و روز به روز بدتر مي شوند

وَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ

و اما آنها که در دلهایشان بیماری است، پلیدی بر پلیدیشان افزوده؛ و از دنیا رفتند در حالی که کافر بودند. «التوبة/125»

52 - پيامبر را ساحر ميخوانند

أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَینَا إِلَى رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُبِینٌ

آیا برای مردم، موجب شگفتی بود که به مردی از آنها وحی فرستادیم که مردم را (از عواقب کفر و گناه) بترسان، و به کسانی که ایمان آورده‌اند بشارت ده که برای آنها، سابقه نیک (و پاداشهای مسلم) نزد پروردگارشان است؟! (اما) کافران گفتند: «این مرد، ساحر آشکاری است!» «یونس/2»

53 - خيال پردازند و بر اساس ظن و خيال عمل ميكنند

وَمَا یتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لَا یغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیئًا إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یفْعَلُونَ

و بیشتر آنها، جز از گمان (و پندارهای بی‌اساس)، پیروی نمی‌کنند؛ (در حالی که) گمان، هرگز انسان را از حق بی‌نیاز نمی‌سازد (و به حق نمی‌رساند)! به یقین، خداوند از آنچه انجام می‌دهند، آگاه است! «یونس/36»

54 - جاهل به حقيقت قرآنند لذا منكر قرآن و عاقبت به شرند

بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا یأْتِهِمْ تَأْوِیلُهُ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَانْظُرْ كَیفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِینَ

(ولی آنها از روی علم و دانش قرآن را انکار نکردند؛) بلکه چیزی را تکذیب کردند که آگاهی از آن نداشتند، و هنوز واقعیتش بر آنان روشن نشده است! پیشینیان آنها نیز همین گونه تکذیب کردند؛ پس بنگر عاقبت کار ظالمان چگونه بود! «یونس/39»

55 - پشيماني خود را كتمان ميكنند

وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِی الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَقُضِی بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا یظْلَمُونَ

و هر کس که ستم کرده، اگر تمامی آنچه روی زمین است در اختیار داشته باشد، (همه را از هول عذاب،) برای نجات خویش می‌دهد! و هنگامی که عذاب را ببینند،( پشیمان می‌شوند؛ اما) پشیمانی خود را کتمان می‌کنند (،مبادا رسواتر شوند)! و در میان آنها، بعدالت داوری می‌شود؛ و ستمی بر آنها نخواهد شد! «یونس/54»

56 - گرفتار تمسخرها و اهانت هاي خود مي شوند

وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَیقُولُنَّ مَا یحْبِسُهُ أَلَا یوْمَ یأْتِیهِمْ لَیسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ یسْتَهْزِئُونَ

و اگر مجازات را تا زمان محدودی از آنها به تأخیر اندازیم، (از روی استهزا می‌گویند: «چه چیز مانع آن شده است؟!» آگاه باشید، آن روز که (عذاب) به سراغشان آید، از آنها بازگردانده نخواهد شد؛ (و هیچ قدرتی مانع آن نخواهد بود؛) و آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را می‌گیرد! «هود/8»

57 - به خاطر دروغ هايي كه به خدا نسبت مي دهند ستمكارترينند

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُولَئِكَ یعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَیقُولُ الْأَشْهَادُ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ كَذَبُوا عَلَى رَبِّهِمْ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ

چه کسی ستمکارتر است از کسانی که بر خدا افترا می‌بندند؟! آنان (روز رستاخیز) بر پروردگارشان عرضه می‌شوند، در حالی که شاهدان [= پیامبران و فرشتگان‌] می‌گویند: «اینها همانها هستند که به پروردگارشان دروغ بستند! ای لعنت خدا بر ظالمان باد!» «هود/18»

58 - راه حق را كج و معوج نشان مي دهند

الَّذِینَ یصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَیبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ

همانها که (مردم را) از راه خدا بازمی‌دارند؛ و راه حق را کج و معوج نشان می‌دهند؛ و به سرای آخرت کافرند! «هود/19»

59 - راه فراري از عذاب  در زمين ندارند

أُولَئِكَ لَمْ یكُونُوا مُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیاءَ یضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُوا یسْتَطِیعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا یبْصِرُونَ

آنها هیچ گاه توانایی فرار در زمین را ندارند؛ و جز خدا، پشتیبانهایی نمی‌یابند! عذاب خدا برای آنها مضاعف خواهد بود؛ (چرا که هم خودشان گمراه بودند، و هم دیگران را گمراه ساختند؛) آنها هرگز توانایی شنیدن (حق را) نداشتند؛ و (حقیقت را) نمی‌دیدند! «هود/20»

60 - معبود هاي دروغين به دادشان نمي رسند

أُولَئِكَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا یفْتَرُونَ

آنان کسانی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده‌اند؛ و تمام معبودهای دروغین از نظرشان گم شدند... «هود/21»

61 - گرفتار غل و زنجير عقايد خويشند

وَإِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا أَإِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ أُولَئِكَ الَّذِینَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ وَأُولَئِكَ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

و اگر (از چیزی) تعجب می‌کنی، عجیب گفتار آنهاست که می‌گویند: «آیا هنگامی که ما خاک شدیم، (بار دیگر زنده می‌شویم و) به خلقت جدیدی بازمی‌گردیم؟!» آنها کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شده‌اند؛ و آنان غل و زنجیرها در گردنشان است؛ و آنها اهل دوزخند، و جاودانه در آن خواهند ماند! «الرعد/5»

62 - به اهداف و خواسته هاي خود نمي رسند  و اربابانشان نيز حمايتشان نميكنند

لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِینَ یدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا یسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّیهِ إِلَى الْمَاءِ لِیبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ

دعوت حق از آن اوست! و کسانی را که (مشرکان) غیر از خدا می‌خوانند، (هرگز) به دعوت آنها پاسخ نمی‌گویند! آنها همچون کسی هستند که کفهای (دست) خود را به سوی آب می‌گشاید تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسید! و دعای کافران، جز در ضلال (و گمراهی) نیست! «الرعد/14»

63 - شادي و فرحشان به زندگي ناپايدار دنياست

اللَّهُ یبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یشَاءُ وَیقْدِرُ وَفَرِحُوا بِالْحَیاةِ الدُّنْیا وَمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ

خدا روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، برای هر کس بخواهد (و مصلحت بداند،) تنگ قرارمی‌دهد؛ ولی آنها [= کافران‌] به زندگی دنیا، شاد (و خوشحال) شدند؛ در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت، متاع ناچیزی است!

«الرعد/26»

64 -گرفتار بلاهاي كوبنده اند و با بالاترين معجزات هم دست از كفرشان برنمي دارند

وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُیرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِیعًا أَفَلَمْ ییأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ لَوْ یشَاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِیعًا وَلَا یزَالُ الَّذِینَ كَفَرُوا تُصِیبُهُمْ بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِنْ دَارِهِمْ حَتَّى یأْتِی وَعْدُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یخْلِفُ الْمِیعَادَ

اگر بوسیله ي قرآن، کوه‌ها به حرکت درآیند یا زمینها قطعه قطعه شوند، یا بوسیله ي آن با مردگان سخن گفته شود، (باز هم ایمان نخواهند آورد!) ولی همه کارها در اختیار خداست! آیا آنها که ایمان آورده‌اند نمی‌دانند که اگر خدا بخواهد همه مردم را (به اجبار) هدایت می‌کند (اما هدایت اجباری سودی ندارد)! و پیوسته بلاهای کوبنده‌ای بر کافران بخاطر اعمالشان وارد می‌شود، و یا بنزدیکی خانه آنها فرود می‌آید، تا وعده (نهایی) خدا فرا رسد؛ به یقین خداوند در وعد؛ خود تخلف نمی‌کند! «الرعد/31»

65 - نقشه هاي آنها در برابر نقشه ي خدا  شكست خورده است

وَقَدْ مَكَرَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلِلَّهِ الْمَكْرُ جَمِیعًا یعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ وَسَیعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ

پیش از آنان نیز کسانی طرحها و نقشه‌ها کشیدند؛ ولی تمام طرحها و نقشه‌ها از آن خداست! او از کار هر کس آگاه است؛ و بزودی کفار می‌دانند سرانجام (نیک و بد) در سرای دیگر از آن کیست! «الرعد/42»

66 - اعمالشان چون خاكستر در برابر تند باد است

مَثَلُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یوْمٍ عَاصِفٍ لَا یقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلَى شَیءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ

اعمال کسانی که به پروردگارشان کافر شدند، همچون خاکستری است در برابر تندباد در یک روز طوفانی! آنها توانایی ندارند کمترین چیزی از آنچه را انجام داده‌اند، به دست آورند؛ و این همان گمراهی دور و دراز است! «الإبراهیم/18»

67 - عامل كفران نعمت و نابودي ملت و سرزمين خويشند

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ

آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند، و قوم خود را به سرای نیستی و نابودی کشاندند؟!«الإبراهیم/28»

68 - غفلت و لذت و لهو و لعب عامل نابودي آنهاست

ذَرْهُمْ یأْكُلُوا وَیتَمَتَّعُوا وَیلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یعْلَمُونَ

بگذار آنها بخورند، و بهره گیرند، و آرزوها آنان را غافل سازد؛ ولی بزودی خواهند فهمید! «الحجر/3»

69 - هيچ عاملي باعث هدايتشان نمي شود

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِیهِ یعْرُجُونَ

و اگر دری از آسمان به روی آنان بگشاییم، و آنها پیوسته در آن بالا روند...

«الحجر/14»

لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ

باز می‌گویند: «ما را چشم‌بندی کرده‌اند؛ بلکه ما (سر تا پا) سحر شده‌ایم!»

«الحجر/15»

70 - تلاش هايشان نابود شدني است ولي خيال ميكنند كار نيك انجام ميدهند

الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَهُمْ یحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یحْسِنُونَ صُنْعًا

آنها که تلاشهایشان در زندگی دنیا گم (و نابود) شده؛ با این حال، می‌پندارند کار نیک انجام می‌دهند!» «الکهف/104» 

71 - آيات الهي و پيامبر را به سخريه ميگيرند

ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آیاتِی وَرُسُلِی هُزُوًا

(آری،) این گونه است! کیفرشان دوزخ است، بخاطر آنکه کافر شدند، و آیات من و پیامبرانم را به سخریه گرفتند! «الکهف/106»

72 -به ثروت و قدرت ميبالند

أَفَرَأَیتَ الَّذِی كَفَرَ بِآیاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَینَّ مَالًا وَوَلَدًا

آیا دیدی کسی را که به آیات ما کافر شد، و گفت: «اموال و فرزندان فراوانی به من داده خواهد شد»؟!«مریم/77»

73 - با  اعتقادات  و اربابان خود  درگير ميشوند

كَلَّا سَیكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَیكُونُونَ عَلَیهِمْ ضِدًّا

هرگز چنین نیست! به زودی (معبودها) منکر عبادت آنان خواهند شد؛ (بلکه) بر ضدشان قیام می‌کنند! «مریم/82»

74 - تحريك شده ي شياطينند

أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطِینَ عَلَى الْكَافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا

آیا ندیدی که ما شیاطین را بسوی کافران فرستادیم تا آنان را شدیدا تحریک کنند؟!«مریم/83»

75 - مطالب زشت و زننده اي ميگويند

لَقَدْ جِئْتُمْ شَیئًا إِدًّا

راستی مطلب زشت و زننده‌ای گفتید! «مریم/89»

تَكَادُ السَّمَاوَاتُ یتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا

نزدیک است به خاطر این سخن آسمانها از هم متلاشی گردد، و زمین شکافته شود، و کوه‌ها بشدت فرو ریزد... «مریم/90»

76 - پيامبر را مسخره ميكنند

وَإِذَا رَآكَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ یتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِی یذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ

هنگامی که کافران تو را می‌بینند، کاری جز استهزا کردن تو ندارند؛ (و می‌گویند:) آیا این همان کسی است که سخن از خدایان شما می‌گوید؟! در حالی که خودشان ذکر خداوند رحمان را انکار می‌کنند. «الأنبیاء/36»

77 - مجازاتشان ناگهاني و غافلگيرانه است

بَلْ تَأْتِیهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یسْتَطِیعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ ینْظَرُونَ

(آری، این مجازات الهی) بطور ناگهانی به سراغشان می‌آید و مبهوتشان می‌کند؛ آنچنان که توانایی دفع آن را ندارند، و به آنها مهلت داده نمی‌شود!

«الأنبیاء/40»

78 - نسبت به معجزه و آسماني بودن قرآن در شكند

وَلَا یزَالُ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی مِرْیةٍ مِنْهُ حَتَّى تَأْتِیهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یأْتِیهُمْ عَذَابُ یوْمٍ عَقِیمٍ

کافران همواره در باره قرآن در شک هستند، تا آنکه روز قیامت بطور ناگهانی فرارسد، یا عذاب روز عقیم [= روزی که قادر بر جبران گذشته نیستند] به سراغشان آید! «الحج/55»

79 - منكر و دشمن سرسخت آيات الهي اند

وَإِذَا تُتْلَى عَلَیهِمْ آیاتُنَا بَینَاتٍ تَعْرِفُ فِی وُجُوهِ الَّذِینَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ یكَادُونَ یسْطُونَ بِالَّذِینَ یتْلُونَ عَلَیهِمْ آیاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ

و هنگامی که آیات روشن ما بر آنان خوانده می‌شود، در چهره کافران آثار انکار مشاهده می‌کنی، آنچنان که نزدیک است برخیزند و با مشت به کسانی که آیات ما را بر آنها میخوانند حمله کنند! بگو: «آیا شما را به بدتر از این خبر دهم؟ همان آتش سوزنده [= دوزخ‌] که خدا به کافران وعده داده؛ و بد سرانجامی است!» «الحج/72»

80 - شقي و بد بختند

قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَینَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ

می‌گویند: «پروردگارا! بدبختی ما بر ما چیره شد، و ما قوم گمراهی بودیم!

«المؤمنون/106»

81 - مؤمنين را مسخره ميكنند و به آنان ميخندند

فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیا حَتَّى أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِی وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ

اما شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل کردند؛ و شما به آنان می‌خندیدید! «المؤمنون/110»

82 -رفتار و گفتارشان بي دليل و بي هدف  است

وَمَنْ یدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا یفْلِحُ الْكَافِرُونَ

و هر کس معبود دیگری را با خدا بخواند -و مسلما هیچ دلیلی بر آن نخواهد داشت- حساب او نزد پروردگارش خواهد بود؛ یقینا کافران رستگار نخواهند شد!

«المؤمنون/117»

83 -اعمالشان هيچ و پوچ است

وَالَّذِینَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّى إِذَا جَاءَهُ لَمْ یجِدْهُ شَیئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ

کسانی که کافر شدند، اعمالشان همچون سرابی است در یک کویر که انسان تشنه از دور آن را آب می‌پندارد؛ اما هنگامی که به سراغ آن می‌آید چیزی نمی‌یابد، و خدا را نزد آن می‌یابد که حساب او را بطور کامل می‌دهد؛ و خداوند سریع الحساب است! «النور/39»

84 - پيامبر را دروغگو ميخوانند

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَیهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا

و کافران گفتند: «این فقط دروغی است که او ساخته، و گروهی دیگر او را بر این کار یاری داده‌اند.» آنها (با این سخن،) ظلم و دروغ بزرگی را مرتکب شدند. «الفرقان/4»

85 -گفتار پيامبر و قرآن را افسانه  ميخوانند

وَقَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ اكْتَتَبَهَا فَهِی تُمْلَى عَلَیهِ بُكْرَةً وَأَصِیلًا

و گفتند: «این همان افسانه‌های پیشینیان است که وی آن را رونویس کرده، و هر صبح و شام بر او املا می‌شود.» «الفرقان/5»

86 - پيامبر را سحر شده مي خوانند

وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا

و ستمگران گفتند: «شما تنها از مردی مجنون پیروی می‌کنید!» «الفرقان/8»

87 - چهارپايانند بلكه گمراه ترند

أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ یسْمَعُونَ أَوْ یعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا

آیا گمان می‌بری بیشتر آنان می‌شنوند یا می‌فهمند؟! آنان فقط همچون چهارپایانند، بلکه گمراهترند! «الفرقان/44»

88- حامي يكديگرند ولي  اربابانشان نه نفعي به آنها مي رسانند و نه ضرري از آنها دفع مي كنند

وَیعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا ینْفَعُهُمْ وَلَا یضُرُّهُمْ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَى رَبِّهِ ظَهِیرًا

آنان جز خدا چیزهایی را می‌پرستند که نه به آنان سودی می‌رساند و نه زیانی؛ و کافران همیشه در برابر پروردگارشان (در طریق کفر) پشتیبان یکدیگرند.

«الفرقان/55»

89 - مؤمنان را به كفر فرا مي خوانند

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَایاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِینَ مِنْ خَطَایاهُمْ مِنْ شَیءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ

و کافران به مؤمنان گفتند: «شما از راه ما پیروی کنید، (و اگر گناهی دارد) ما گناهانتان را بر عهده خواهیم گرفت!» آنان هرگز چیزی از گناهان اینها را بر دوش نخواهند گرفت؛ آنان به یقین دروغگو هستند! «العنکبوت/12»

90- بار سنگين گناهان ديگران را نيز به دوش ميكشند

وَلَیحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ وَلَیسْأَلُنَّ یوْمَ الْقِیامَةِ عَمَّا كَانُوا یفْتَرُونَ

آنها بار سنگین (گناهان) خویش را بر دوش می‌کشند، و (همچنین) بارهای سنگین دیگری را اضافه بر بارهای سنگین خود؛ و روز قیامت به یقین از تهمتهائی که می‌بستند سؤال خواهند شد! «العنکبوت/13»

91 - نا اميد از رحمت خدا و اصلاح خويشند

وَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَئِكَ یئِسُوا مِنْ رَحْمَتِی وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ

کسانی که به آیات خدا و دیدار او کافر شدند، از رحمت من مأیوسند؛ و برای آنها عذاب دردناکی است! «العنکبوت/23»

ادامه دارد ...

ويژگي هاي اهانت كنندگان به قرآن و پيامبر صلي الله عليه و اله

و عاقبت آنها دربيش از يكصدوهشتاد و پنج آيه ي قرآن كريم

1- هيچ سخن حقي در آنها تأثير ندارد.  دگمند.

إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَیهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا یؤْمِنُونَ

کسانی که کافر شدند، برای آنان تفاوت نمی‌کند که آنان را (از عذاب الهی) بترسانی یا نترسانی؛ ایمان نخواهند آورد.    «البقرة/6»

2- ابزار شناختي آنها از كار افتاده است

خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ

خدا بر دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‌ای افکنده شده؛ و عذاب بزرگی در انتظار آنهاست.     «البقرة/7»

3- دروغگو و دروغ پرداز ند و حقايق را تكذيب ميكنند

وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

و کسانی که کافر شدند، و آیات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود.    «البقرة/39»

4- غرق در آلودگي و فسادند

بَلَى مَنْ كَسَبَ سَیئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

آری، کسانی که کسب گناه کنند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند، آنها اهل آتشند؛ و جاودانه در آن خواهند بود.  «البقرة/81»

5- نفرين شده و مورد لعنت خدا و ملائكه و همه ي مردمند

إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَیهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ

کسانی که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود!      «البقرة/161»

6- حيواناتيند كه به نابودي ميروند و عقل ندارند و حق پذير نيستند

وَمَثَلُ الَّذِینَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِی ینْعِقُ بِمَا لَا یسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْی فَهُمْ لَا یعْقِلُونَ

مثل (تو در دعوت) کافران، بسان کسی است که (گوسفندان و حیوانات را برای نجات از چنگال خطر،) صدا می‌زند؛ ولی آنها چیزی جز سر و صدا نمی‌شنوند؛ (و حقیقت و مفهوم گفتار او را درک نمی‌کنند. این کافران، در واقع) کر و لال و نابینا هستند؛ از این رو چیزی نمی‌فهمند! «البقرة/171»

7- مسخره كننده ي مؤمنينند چون پستي دنيا برايشان زيباست

زُینَ لِلَّذِینَ كَفَرُوا الْحَیاةُ الدُّنْیا وَیسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ یوْمَ الْقِیامَةِ وَاللَّهُ یرْزُقُ مَنْ یشَاءُ بِغَیرِ حِسَابٍ

زندگی دنیا برای کافران زینت داده شده از این‌رو افراد باایمان را مسخره می‌کنند؛ در حالی که پرهیزگاران در قیامت، بالاتر از آنان هستند و خداوند، هر کس را بخواهد بدون حساب روزی می‌دهد. «البقرة/212»

8- جنگ طلب و فتنه گرند و به دنبال منحرف كردن همه اند مانع دينداري مردم  و هتك كننده ي حرمت مسجد و دور كننده ي مردم از مساجدند :

یسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ كَبِیرٌ وَصَدٌّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلَا یزَالُونَ یقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى یرُدُّوكُمْ عَنْ دِینِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا وَمَنْ یرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِینِهِ فَیمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

از تو، در باره جنگ کردن در ماه حرام، سؤال می‌کنند؛ بگو: «جنگ در آن، (گناهی) بزرگ است؛ ولی جلوگیری از راه خدا (و گرایش مردم به آیین حق) و کفر ورزیدن نسبت به او و هتک احترام مسجد الحرام، و اخراج ساکنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است؛ و ایجاد فتنه، (و محیط نامساعد، که مردم را به کفر، تشویق و از ایمان بازمی‌دارد) حتی از قتل بالاتر است. و مشرکان، پیوسته با شما می‌جنگند ، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند؛ ولی کسی که از آیینش برگردد ، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او، در دنیا و آخرت، برباد می‌رود؛ و آنان اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود.   «البقرة/217»

9- كفار ستمگرند : وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ:  و کافران، خود ستمگرند؛ (هم به خودشان ستم می‌کنند، هم به دیگران).    «البقرة/254»

10- تحت فرمان  و مطيع طاغوتها يند لذا در تاريكي ها به سر مي برند :

وَالَّذِینَ كَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

 (اما) کسانی که کافر شدند، اولیای آنها طاغوتها هستند؛ که آنها را از نور، به سوی ظلمتها بیرون می‌برند؛ آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند. «البقرة/257»     

11- ثروت و نيروي انساني منجي آنها نيست . شكست خورده اند

إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِی عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیئًا وَأُولَئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ

ثروتها و فرزندان کسانی که کافر شدند، نمی‌تواند آنان را از (عذاب) خداوند باز دارد؛ (و از کیفر، رهایی بخشد.) و آنان خود، آتشگیره دوزخند.    «آل عمران/10»

12- شكستشان نزديك است:

قُلْ لِلَّذِینَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ

به آنها که کافر شدند بگو: بزودی مغلوب خواهید شد؛ (و سپس در رستاخیز) به سوی جهنم، محشور خواهید شد. و چه بد جایگاهی است!    «آل عمران/12»

13- كشنده ي رهبران ديني و كشنده ي عدالتخواهانند

إِنَّ الَّذِینَ یكْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَیقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ وَیقْتُلُونَ الَّذِینَ یأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ

کسانی که نسبت به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را بناحق می‌کشند، و (نیز) مردمی را که امر به عدالت می‌کنند به قتل می‌رسانند، و به کیفر دردناک (الهی) بشارت ده! «آل عمران/21»

14-به خاطر تجاوز به حقوق ديگران و گناه و كشتن انبيا ؛ خوار و ذليل و زمينگير  و گرفتار غضب الهي  اند

ضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الذِّلَّةُ أَینَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا یكْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَیقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا یعْتَدُونَ

هر جا یافت شوند، مهر ذلت بر آنان خورده است؛ مگر با ارتباط به خدا، (و تجدید نظر در روش ناپسند خود،) و (یا) با ارتباط به مردم (و وابستگی به این و آن)؛ و به خشم خدا، گرفتار شده‌اند؛ و مهر بیچارگی بر آنها زده شده؛ چرا که آنها به آیات خدا، کفر می‌ورزیدند و پیامبران را بناحق می‌کشتند. اینها بخاطر آن است که گناه کردند؛ و (به حقوق دیگران،) تجاوز می‌نمودند. «آل عمران/112»

15- به تدريج  نابود  و محو   مي شوند

وَلِیمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیمْحَقَ الْكَافِرِینَ

و تا خداوند، افراد باایمان را خالص گرداند (و ورزیده شوند)؛ و کافران را به تدریج نابود سازد. «آل عمران/141»

16- به خاطر بي منطقي آنها، خدا در دلشان   ترس و وحشت انداخته است

سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ ینَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِینَ

بزودی در دلهای کافران، بخاطر اینکه بدون دلیل، چیزهایی را برای خدا همتا قرار دادند، رعب و ترس می‌افکنیم؛ و جایگاه آنها، آتش است؛ و چه بد جایگاهی است جایگاه ستمکاران!   «آل عمران/151»

17- با كفرشان به خدا ضرري نمي رسد به خودشان ضرر مي زنند.

وَلَا یحْزُنْكَ الَّذِینَ یسَارِعُونَ فِی الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَنْ یضُرُّوا اللَّهَ شَیئًا یرِیدُ اللَّهُ أَلَّا یجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ

کسانی که در راه کفر، شتاب میکنند، تو را غمگین نسازند! به یقین، آنها هرگز زیانی به خداوند نمی‌رسانند. (بعلاوه) خدا می‌خواهد (آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتیجه،) بهره‌ای برای آنها در آخرت قرار ندهد. و برای آنها مجازات بزرگی است!    «آل عمران/176»

18- مهلت دادن به آنها به خاطر آلوده تر شدن آنها و رسوا شدن آنهاست

وَلَا یحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ

آنها که کافر شدند، (و راه طغیان پیش گرفتند،) تصور نکنند اگر به آنان مهلت می‌دهیم، به سودشان است! ما به آنان مهلت می‌دهیم فقط برای اینکه بر گناهان خود بیفزایند؛ و برای آنها، عذاب خوارکننده‌ای (آماده شده) است! «آل عمران/178»

19- مانع رشد و تعالي ديگران و بسيار گمراهند

إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِیدًا

کسانی که کافر شدند، و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، در گمراهی دوری گرفتار شده‌اند. «النساء/167»

20- اهل زنا و فساد اخلاقيند

الْیوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّیبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَیتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیرَ مُسَافِحِینَ وَلَا مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ وَمَنْ یكْفُرْ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ

امروز چیزهای پاکیزه برای شما حلال شده؛ و (همچنین) طعام اهل کتاب، برای شما حلال است؛ و طعام شما برای آنها حلال؛ و (نیز) آنان پاکدامن از مسلمانان، و آنان پاکدامن از اهل کتاب، حلالند؛ هنگامی که مهر آنها را بپردازید و پاکدامن باشید؛ نه زناکار، و نه دوست پنهانی و نامشروع گیرید. و کسی که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه می‌گردد؛ و در سرای دیگر، از زیانکاران خواهد بود. «المائدة/5»

 21 - در داوري و قضاوت و تحليلها به باطل  حكم ميكنند

إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ یحْكُمُ بِهَا النَّبِیونَ الَّذِینَ أَسْلَمُوا لِلَّذِینَ هَادُوا وَالرَّبَّانِیونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَیهِ شُهَدَاءَ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآیاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَمَنْ لَمْ یحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ

ما تورات را نازل کردیم در حالی که در آن، هدایت و نور بود؛ و پیامبران، که در برابر فرمان خدا تسلیم بودند، با آن برای یهود حکم می‌کردند؛ و (همچنین) علما و دانشمندان به این کتاب که به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داوری می‌نمودند. بنابر این، (بخاطر داوری بر طبق آیات الهی،) از مردم نهراسید! و از من بترسید! و آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید! و آنها که به احکامی که خدا نازل کرده حکم نمی‌کنند، کافرند. «المائدة/44»

22- مشرك و اهل خرافاتند

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنْ لَمْ ینْتَهُوا عَمَّا یقُولُونَ لَیمَسَّنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ

آنها که گفتند: «خداوند، یکی از سه خداست» (نیز) بیقین کافر شدند؛ معبودی جز معبود یگانه نیست؛ و اگر از آنچه می‌گویند دست بر ندارند، عذاب دردناکی به کافران آنها (که روی این عقیده ایستادگی کنند،) خواهد رسید. «المائدة/73»

23- متعصب هستند

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا یعْلَمُونَ شَیئًا وَلَا یهْتَدُونَ

و هنگامی که به آنها گفته شود: «به سوی آنچه خدا نازل کرده، و به سوی پیامبر بیایید!»، می‌گویند: «آنچه از پدران خود یافته‌ایم، ما را بس است!»؛ آیا اگر پدران آنها چیزی نمی‌دانستند، و هدایت نیافته بودند (باز از آنها پیروی می‌کنند)؟!

«المائدة/104»

24- لجوجند و معجزه را سحر و دين را افسانه ميدانند

وَمِنْهُمْ مَنْ یسْتَمِعُ إِلَیكَ وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ یفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ یرَوْا كُلَّ آیةٍ لَا یؤْمِنُوا بِهَا حَتَّى إِذَا جَاءُوكَ یجَادِلُونَكَ یقُولُ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ

پاره‌ای از آنها به (سخنان) تو، گوش فرامی‌دهند؛ ولی بر دلهای آنان پرده‌ها افکنده‌ایم تا آن را نفهمند؛ و در گوش آنها، سنگینی قرار داده‌ایم. و (آنها بقدری لجوجند که) اگر تمام نشانه‌های حق را ببینند، ایمان نمی‌آورند؛ تا آنجا که وقتی به سراغ تو می‌آیند که با تو پرخاشگری کنند، کافران می‌گویند: «اینها فقط افسانه‌های پیشینیان است!» «الأنعام/25»

25 - آمر به منكر و ناهي از معروفند لذا هلاك كننده ي خويشند

وَهُمْ ینْهَوْنَ عَنْهُ وَینْأَوْنَ عَنْهُ وَإِنْ یهْلِكُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا یشْعُرُونَ

آنها دیگران را از آن بازمی‌دارند؛ و خود نیز از آن دوری می‌کنند؛ آنها جز خود را هلاک نمی‌کنند، ولی نمی‌فهمند! «الأنعام/26»

26 - منكر قيامتند

وَقَالُوا إِنْ هِی إِلَّا حَیاتُنَا الدُّنْیا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ

آنها گفتند: «چیزی جز این زندگی دنیای ما نیست؛ و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد!» «الأنعام/29»

27 - در جهل مركبند و بيمار روانيند

وَالَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِی الظُّلُمَاتِ مَنْ یشَإِ اللَّهُ یضْلِلْهُ وَمَنْ یشَأْ یجْعَلْهُ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ

آنها که آیات ما را تکذیب کردند، کرها و لالهایی هستند که در تاریکیها قرار دارند. هر کس را خدا بخواهد (و مستحق باشد،) گمراه می‌کند؛ و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند،) بر راه راست قرار خواهد داد. «الأنعام/39»

28- دين خود را به بازي گرفته اند و مغرور به دنيا شده اند و گرفتار اعمال شوم خويشند

وَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَیسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِی وَلَا شَفِیعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَا یؤْخَذْ مِنْهَا أُولَئِكَ الَّذِینَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُوا یكْفُرُونَ

و رها کن کسانی را که آیین (فطری) خود را به بازی و سرگرمی گرفتند، و زندگی دنیا، آنها را مغرور ساخته، و با این (قرآن)، به آنها یادآوری نما، تا گرفتار (عواقب شوم) اعمال خود نشوند! (و در قیامت) جز خدا، نه یاوری دارند، و نه شفاعت‌کننده‌ای! و (چنین کسی) هر گونه عوضی بپردازد، از او پذیرفته نخواهد شد؛ آنها کسانی هستند که گرفتار اعمالی شده‌اند که خود انجام داده‌اند؛ نوشابه‌ای از آب سوزان برای آنهاست؛ و عذاب دردناکی بخاطر اینکه کفر می‌ورزیدند (و آیات الهی را انکار) می‌کردند. «الأنعام/70»

 29- به خاطر تعصب و عناد و لجاجت و حيوان صفتي به هيچ وسيله اي قابل هدايت نيستند

وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَیهِمْ كُلَّ شَیءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِیؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ یشَاءَ اللَّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ یجْهَلُونَ

(و حتی) اگر فرشتگان را بر آنها نازل می‌کردیم، و مردگان با آنان سخن می‌گفتند، و همه چیز را در برابر آنها جمع می‌نمودیم، هرگز ایمان نمی‌آوردند؛ مگر آنکه خدا بخواهد! ولی بیشتر آنها نمی‌دانند! «الأنعام/111»

30 - سينه تنگ و كم صبر و كم حوصله اند يعني بسيار متزلزل هستند

فَمَنْ یرِدِ اللَّهُ أَنْ یهْدِیهُ یشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَنْ یرِدْ أَنْ یضِلَّهُ یجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا یصَّعَّدُ فِی السَّمَاءِ كَذَلِكَ یجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ

آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای (پذیرش) اسلام، گشاده می سازد؛ و آن کس را که بخاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد، سینه‌اش را آنچنان تنگ می‌کند که گویا می‌خواهد به آسمان بالا برود؛ این گونه خداوند پلیدی را بر افرادی که ایمان نمی‌آورند قرار می‌دهد! «الأنعام/125»

31 - يكديگر را هم قبول ندارند

قَالَ ادْخُلُوا فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِی النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُوا فِیهَا جَمِیعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِنْ لَا تَعْلَمُونَ

(خداوند به آنها) می‌گوید: «در صف گروه‌های مشابه خود از جن و انس در آتش وارد شوید!» هر زمان که گروهی وارد می‌شوند، گروه دیگر را لعن می‌کنند؛ تا همگی با ذلت در آن قرار گیرند. (در این هنگام) گروه پیروان درباره پیشوایان خود می‌گویند: «خداوندا! اینها بودند که ما را گمراه ساختند؛ پس کیفر آنها را از آتش دو برابر کن! (کیفری برای گمراهیشان، و کیفری بخاطر گمراه ساختن ما.)» می‌فرماید: «برای هر کدام (از شما) عذاب مضاعف است؛ ولی نمی‌دانید! (چرا که پیروان اگر گرد پیشوایان گمراه را نگرفته بودند، قدرتی بر اغوای مردم نداشتند. «الأعراف/38»

32 - مستكبرند

إِنَّ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا یدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى یلِجَ الْجَمَلُ فِی سَمِّ الْخِیاطِ وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُجْرِمِینَ

کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، و در برابر آن تکبر ورزیدند، (هرگز) درهای آسمان به رویشان گشوده نمی‌شود؛ و (هیچ گاه) داخل بهشت نخواهند شد مگر اینکه شتر از سوراخ سوزن بگذرد! این گونه، گنهکاران را جزا می‌دهیم! «الأعراف/40»

33 - خداوند هميشه توطئه هاي آنها  را نقش بر آب ميكند

ذَلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَیدِ الْكَافِرِینَ

و خداوند سست‌کننده نقشه‌های کافران است. «الأنفال/18»

34 - زيادي جمعيت آنها باعث پيروزي آنها نخواهد شد

إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ وَإِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَیرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِی عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَیئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ

اگر شما فتح و پیروزی می‌خواهید، پیروزی به سراغ شما آمد! و اگر (از مخالفت) خودداری کنید، برای شما بهتر است! و اگر بازگردید، ما هم باز خواهیم گشت؛ و جمعیت شما هر چند زیاد باشد، شما را (از یاری خدا) بی‌نیاز نخواهد کرد؛ و خداوند با مؤمنان است! «الأنفال/19»

35 - صوت و كف عبادت آنهاست

وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَیتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِیةً فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ

(آنها که مدعی هستند ما هم نماز داریم،) نمازشان نزد خانه (خدا)، چیزی جز «سوت کشیدن» «کف زدن» نبود؛ پس بچشید عذاب (الهی) را بخاطر کفرتان! «الأنفال/35»

36 - ثروتشان در راه كفرشان و منحرف كردن مردم از بين خواهد رفت و گرفتار اندوه و حسرت ميشوند و شكست ميخورند لذا هم قدرت را از دست ميدهند هم ثروت را

إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا ینْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِیصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ فَسَینْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَیهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یغْلَبُونَ وَالَّذِینَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ یحْشَرُونَ

آنها که کافر شدند، اموالشان را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا خرج می‌کنند؛ آنان این اموال را (که برای به دست آوردنش زحمت کشیده‌اند، در این راه) مصرف می‌کنند، اما مایه حسرت و اندوهشان خواهد شد؛ و سپس شکست خواهند خورد؛ و (در جهان دیگر) کافران همگی به سوی دوزخ گردآوری خواهند شد. «الأنفال/36»

37 - خبيث و ناپاك و زيانكارند

لِیمِیزَ اللَّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیبِ وَیجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ فَیرْكُمَهُ جَمِیعًا فَیجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

(اینها همه) بخاطر آن است که خداوند (می‌خواهد) ناپاک را از پاک جدا سازد، و ناپاکها را روی هم بگذارد، و همه را متراکم سازد، و یکجا در دوزخ قرار دهد؛ و اینها هستند زیانکاران! «الأنفال/37»

38 - اگر توبه نكنند به حكم خدا نابود مي شوند

قُلْ لِلَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ ینْتَهُوا یغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ یعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِینَ

به آنها که کافر شدند بگو: «چنانچه از مخالفت باز ایستند، (و ایمان آورند،) گذشته آنها بخشوده خواهد شد؛ و اگر به اعمال سابق بازگردند، سنت خداوند در گذشتگان، درباره آنها جاری می‌شود (؛و حکم نابودی آنان صادر می‌گردد). «الأنفال/38»

39 - مرگ و قيامت سختي دارند

وَلَوْ تَرَى إِذْ یتَوَفَّى الَّذِینَ كَفَرُوا الْمَلَائِكَةُ یضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ

و اگر ببینی کافران را هنگامی که فرشتگان (مرگ)، جانشان را می‌گیرند و بر صورت و پشت آنها می‌زنند و (می‌گویند:) بچشید عذاب سوزنده را (،به حال آنان تأسف خواهی خورد)! «الأنفال/50»

40 - بد ترين جنبندگاننند

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الَّذِینَ كَفَرُوا فَهُمْ لَا یؤْمِنُونَ

به یقین، بدترین جنبندگان نزد خدا، کسانی هستند که کافر شدند و ایمان نمی‌آورند.

«الأنفال/55»

41 - خائن و پيمان شكنند

الَّذِینَ عَاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ ینْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا یتَّقُونَ

همان کسانی که با آنها پیمان بستی؛ سپس هر بار عهد و پیمان خود را می‌شکنند؛ و (از پیمان شکنی و خیانت،) پرهیز ندارند. «الأنفال/56»

42 - به اهدافشان نمي رسند و دينداران را ناتوان نخواهند كرد

وَلَا یحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لَا یعْجِزُونَ

آنها که راه کفر پیش گرفتند، گمان نکنند (با این اعمال،) پیش برده‌اند (و از قلمرو کیفر ما، بیرون رفته‌اند)! آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد! «الأنفال/59»

ادامه دارد ....